هدفهای حوزه روانی- حرکتی ، به حرکات و اعمال ماهرانه بدنی چون نوشتن ، تایپ کردن ، نواختن آلات موسیقی ، ورزش کردن و انجام دادن مشاغل و حرفههای گوناگونی که با فعالیت بدنی و روانی هر دو سروکار دارند، گفته میشود. زمانی که فرد میتواند حرکات مستقل بدنی را یاد بگیرد و یا مهارتهای مختلفی را انجام دهد، اهداف حوزه روانی- حرکتی مورد نظر هستند. مثلا اینکه دانشآموز بتواند ۱۰۰ متر را در ۱۵ ثانیه بدود، یا دانشآموز بتواند نتی را که از پیانو میشنود با گیتار اجرا کند، یا بتواند با یک شخص ناشنوا از طریق اشارات سر و دست رابطه برقرار کند، شنا کردن انجام دهد و…
بر طبق نظر سیمپسون حوزه روانی – حرکتی شامل هفت مرحله زیر است:
ادراک:استفاده از حواس برای هدایت کنشهای حرکتی.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
آمادگی: آماده بودن برای انجام یک عمل.
پاسخ هدایت شده: عمل کردن به کمک هدایت یک الگو.
مکانیسم:انجام اعمالی که نسبتا مشخص و عادتی هستند.
پاسخ پیچیده آشکار: ترکیب تعدادی از عادتها.
انطباق: استفاده از مهارتهای قبلا آموخته شده برای انجام تکالیف تازه اما مربوط به گذشته.
ابتکار: خلق الگوهای تازه حرکتی برای حل مسایل غیر معمول
۲-۱۶٫ اصول حاکم بر برنامهی درس فارسی در دورهی ابتدایی
اصل ۱- در کلیه عناصر و مؤلفه های برنامه درسی آموزش زبان فارسی، باید رویکرد حاکم بر برنامه درسی ملی یعنی فطرت گرایی توحیدی سرلوحه عملی برنامه ریزی و تالیف قرار گیرد.
اصل۲- در برنامهی فارسی دورهی ابتدایی اصل بر جنبههای کاربردی و مهارت های زبانی می باشد.
اصل۳- برنامه باید بتواند زمینهساز ارتقا آداب و مهارتهای زندگی در کودکان باشد
اصل۴- برنامه باید سرمشق عملی تقویت « چگونه اندیشیدن وتفکّرانتقادی » و خلاقیت در کودکان باشد.
اصل۵- برنامه باید زمینهساز انس با مطالعهی مستمر در زندگی کودک باشد.
اصل۶- از جدیدترین دستاوردها و پژوهشهای حوزهی ادبیّات کودکان زبان شناسی و روان شناسی در تدوین برنامه استفاده شود.
اصل۷- سیر آموزش زبان فارسی از ساده به تکامل یافته و از زبان طبیعی به زبان معیارباشد.
اصل۸-در آموزش نکات زبانی، اخلاقی، ارزشی و شناختی تاکید بر شیوهی غیرمستقیم باشد.
اصل۹- در تدوین محتوا به تمامی گونههای زبان فارسیبه طور مناسب توجّه شود.
اصل۱۰- به نقش سازندهی زن و مرد بهطور متناسب در برنامه توجّه شود.
اصل۱۱- موضوعات و مطالب به یک محدودهی جغرافیایی منحصر نگردد.
اصل۱۲- در برنامه به دانشهای بشری در زمینههای علمی، ادبی، هنری و فنون توجّه کافی شود.
اصل۱۳- به پرورش حافظهیشنیداری و دیداری توجّه کافی شود.
اصل ۱۴ - برنامه باید زمینهساز ابراز وجود و بیان احساسوعواطف دانشآموزان باشد.
اصل۱۵- به گسترش دایرهی واژگان زبان فارسی مورد نیاز دانشآموز توجّه کافی شود.
اصل۱۶- خوانانویسی در تمامی سطوح آموزشی مدنظر برنامهریزان ، مؤلفان و مجریان قرار گیرد.
۲-۱۷٫ اهداف مشترک برنامه درس فارسی با دیگر برنامه های درسی
- تقویت اصول و مبانی فرهنگی و تربیتی اسلامی و ارزش های اخلاقی میتنی بر اندیشه اسلامی
- تقویت مهارت های زندگی در فرایند آموزش زبان فارسی
- تقویت اخلاق فردی و اجتماعی به منظور تربیت شهروند مطلوب
- آشنایی با نهادهای اجتماعی و سازمان های موجود در ایران
- آشنایی با مفاهیم و موضوعات بهداشت فرد و اجتماعی مرتبط با برنامه درسی زبان فارسی
- آشنایی با چهره های فرهنگی - تربیتی ، علمی ، سیاسی و …
- تقویت روحیه دینداری ، غیرت ملّی و وفاداری به نظام اسلامی
- تقویت روحیه زیبابینی و تفکر در آیات و نعمات الهی
۲-۱۸٫ هدفهای کلّی برنامهی درس فارسی در دورهی ابتدایی
الف- حیطهی شناختی:
۱- آشنایی با ساختار زبان فارسی معیار وگسترش حوزهی نمادها و معانی آن
۲- آشنایی با زبان گفتار و نوشتار ، نظم و نثر و تفاوت آنها
۳- آشنایی مختصر با جلوههای هنری زبان
۴- آشنایی با مسائل اعتقادی،فرهنگی-تربیتی ، اخلاقی ، اجتماعی، سیاسی، ملّی، علمی ، هنری و آداب
و مهارت های زندگی در قالب زبان
۵- آشنایی با شیوه های تقویت حافظه و راه های پرورش ذوق و خلاقیت
ب- حیطهی عاطفی:
۱- ایجاد، پرورش و تقویت علاقه و نگرش مثبت نسبت به: