غلظت ازت (میلی گرم در لیتر)
نسبت آمونیوم : نیترات
تعداد گل در بوته (عدد )

۲۰۰
۰ : ۱۰۰
^a25/27

۱۰ : ۹۰
^d25/20

۲۰ : ۸۰
^e25/19

۳۰ : ۷۰
^b00/24

۱۷۰
۰ : ۱۰۰
^d25/20

۱۰ : ۹۰
^c25/22

۲۰ : ۸۰
^f00/17

۳۰ : ۷۰
^g00/16

میانگین­های دارای حرف مشترک در هر ستون اختلاف معنی­دار ندارند.
در گیاه دارویی همیشه بهار، عملکرد اقتصادی مورد نظر میزان تولید گل در واحد سطح است و مدیریت زراعی بایستی به گونه ­ای باشد که حداکثر میزان گل حاصل شود. طول دوره گلدهی و وجود ساختارهای اولیه تولید گل از فاکتورهای مؤثر در افزایش عملکرد گل می­باشد. تحقیقات نشان می­دهد که با افزایش میزان نیتروژن ساختارهای اولیه تولید گل و در نتیجه عملکرد گل افزایش می­یابد (عامری و نصیری محلاتی، ۱۳۸۷). در پژوهش حاضر با مصرف مقادیر مختلف کود نیتروژنی مجموع عملکرد گل همیشه بهار افزایش نشان داد. این امر ناشی از اثر افزایشی کود نیتروژنی بر تعداد برگ، تعداد گل، وزن تر و خشک گل می­باشد. کود نیتروژنی از طریق افزایش سطح برگ و فراهم نمودن زمینه مناسب برای دریافت انرژی و نیز شرکت در ساختار کلروفیل و آنزیم­ های درگیر در متابولیسم کربن، موجب افزایش بازده فتوسنتزی می­ شود (نیاکان و همکاران، ۱۳۸۳).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

در آزمایشی با عنوان واکنش گیاه دارویی همیشه بهار به انواع مختلف کود نیتروژن، مشاهده شد که به طور کلی استفاده از انواع کود نیتروژن باعث افزایش رشد رویشی و بهبود جنبه­ های گلدهی در این گیاه در مقایسه با شاهد (عدم کاربرد کود نیتروژن) شد (Al-Badawy et al., 1995). نتایج حاصل از تحقیقات رحمانی و همکاران (۱۳۸۸) و مطهری و همکاران (۱۳۹۰) بر گیاه دارویی همیشه بهار نیز حاکی از اثر افزایشی نیتروژن بر تعداد گل می­باشد. زینلی و همکاران (۱۳۸۷) نیز طی بررسی اثر تاریخ کاشت و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد گل و اجزای آن در بابونه آلمانی، نشان دادند که با افزایش کود نیتروژن تعداد گل در بوته افزایش می­یابد.
کاربرد نیتروژن باعث افزایش طول دوره رشد رویشی می­ شود که منجر به افزایش تولید مواد آسیمیلاسیون در اندام­های رویشی می­ شود. در زمان شروع نمو زایشی و تشکیل میوه­ ها و دوره پر شدن میوه­ ها، با انتقال مواد آسیمیلاسیون از اندام­های رویشی به اندام­های زایشی افزایش عملکرد را موجب خواهد شد (رحمانی و همکاران، ۱۳۸۸). نکته مهم در این مورد، ایجاد تعادل مناسب بین رشد رویشی و زایشی (در جهت افزایش هرچه بیشتر رشد زایشی) همیشه بهار است، زیرا این گیاه عادت رشد نامحدود داشته و از مرحله رشد گلدهی، رشد رویشی و زایشی به موازات یکدیگر صورت می­گیرد. وجود نیتروژن زیاد در اندام هوایی همیشه بهار باعث تحریک رشد رویشی شده و در نتیجه سهم نیتروژن اختصاص­یافته به تولید گل، که عملکرد اقتصادی همیشه بهار را تشکیل می دهد، کاهش یافته و در نتیجه کارایی مصرف نیتروژن کاهش می یابد (عامری و همکاران، ۱۳۸۶).
در خصوص تأثیر نوع ازت نیز آگباریا و همکاران (۱۹۹۶) نشان دادند که تعداد گل بریدنی ورد با مقدار نیتروژن محلول غذایی به ویژه نیتروژن آمونیومی مرتبط است. خندان میرکوهی و همکاران (۱۳۸۶) نیز در مطالعات خود بر روی تأثیر نسبت متفاوت نیتروژن آمونیومی و نیتراتی بر تولید گل بریدنی ورد به نتایج مشابهی دست یافتند و گزارش کردند که با افزایش نیتروژن آمونیومی در محلول­های غذایی تعداد گل بریدنی افزایش یافت.
زمانی که از آمونیوم برای تغذیه گیاه استفاده می­ شود به دلیل سرعت جذب بالا، بایستی این نوع نیتروژن بلافاصله بعد از جذب از محلول غذایی، سمیت­زدایی شود که این عمل منجر به افزایش سنتز ترکیبات نیتروژن دار آلی می­ شود که ممکن است به ارتقاء تشکیل گل منجر شود (Claussen & Lenz., 1999).