گندم اسپلت T. spleta L. and T. macha Dek& Me
گندم شات T. sphearococcom Perc.
-
- T.vavilviiJakubz
گندم با فرمول ژنوم AAAAGG T. zhukovski Men& Er
1-2 اهمیت بیماری
با توجه به وسعت سطح زیر کشت غلات و قدمت زراعت گندم، این گیاه در طول رشد مورد حمله بسیاری از عوامل بیماریزا از جمله زنگها قرار گرفته است (شفیعی و همکاران، 1389). عامل بیماری زنگ قهوهای قارچی است به نام (Puccinia recondita f.sp tritici) که به بیماری زنگ برگی نیز معروف میباشد. یکی از مخربترین بیماریهای گندم در برخی از نقاط دنیا از جمله آمریکا میباشد (قاسم زاده و همکاران، 1389). قارچ عامل زنگ قهوهای از شاخه بازیدیومیستها[3]، زير شاخه Pucciniomycotina، رده Pucciniomycetes راسته Pucciniales، زیر راسته Pucciniomycetidae خانواده Pucciniaceae ، جنس Puccinia و گونه Recondita میباشد (Hibbett et al., 2007). عامل بیماری زنگ قهوهای اولین بار در سال 1326 در ایران گزارش گردید، در ایران نیز اهمیت و خسارت این بیماری بعد از زنگ زرد در درجه دوم قرار دارد ولی گستردگی آن از زنگ زرد بیشتر است. علاوه بر سالهایی که به صورت همه گیر ظاهر شده و باعث کاهش چشمگیر محصول می شود، این بیماری همه ساله در اواخر فصل رویش گندم در مزارع ظاهر و کاهش نسبی محصول را سبب می شود. دانههای گندم مبتلا به عامل بیماری چروکیده, کوچک و نامرغوب شده و وزن محصول تا 90 درصد کاهش مییابد و این بیماری یکی از بیماریهای بسیار مهم گندم است که در تمام مناطق گندم خیز ظاهر می شود (افشاری و همکاران، 1384؛ شفیعی و همکاران، 1389).
قارچ عامل زنگ قهوهای به شرایط محیطی بویژه دما حساس است. دمای لازم برای گسترش وسیع این بیماری در حدود 22-20 درجه سلسیوس میباشد که متوسط این دما در بیشتر مناطق ایران در اواخر دوره رشد گندم مهیا میشود و این امر باعث می شود که زنگ قهوهای گسترش وسیعی در ایران داشته باشد(Moeini, 1998).
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
میزان خسارت زنگ قهوهای نسبت به زنگ زرد و سیاه کمتر است اما به دلیل فراوانی بیشتر و انتشار وسیعتر در دنیا در مجموع به نظر میرسد زنگ قهوهای باعث کاهش محصول سالیانه بیشتری در دنیا نسبت به دیگر زنگها می شود (Hureta- Espino, 2011).
اکنون زنگ قهوهای به عنوان یک بیمارگر بسیار مهم در تولید گندم شناخته شده است که باعث کاهش چشمگیر محصول در مناطق وسیع جغرافیایی از دنیا می شود، کاهش محصول گندم در اثر آلودگی به زنگ قهوهای در اثر کاهش دانه در سنبله و وزن هزاردانه است (Kolmer, 2005; Marasas, 2004; Roelfs, 1992; Saari and Prescott., 1985).
خسارت این بیماری بسته به رشد گیاه در زمان اپیدمی شدن بیماری و میزان مقاومت ارقام گندم 5 تا 25 درصد برآورد شده است (Kolmer et al., 2001). در مکزیک در سالهای 1976 و 1977 باعث کاهش بیش از 40 درصد محصول شد (Dubin and Torres., 1981). این بیماری در اروپای شرقی باعث کاهش 5-3 درصد محصول می شود (Dwazana, 1980). میزان کاهش محصول در اثر این بیماری در مصر تا 50 درصد تخمین زده شده است (Abdol Hak, 1980). اپیدمی شدید زنگ قهوهای که در پاکستان در سال 1978 اتفاق افتاد سبب خسارت 86 میلیون دلاری در این کشور شد (Hussein et al., 1980). در استرالیا اپیدمیهای زنگ قهوهای و زنگ سیاه از زمان مقیم شدن اروپاییها سبب خسارات شدیدی شده است (McIntosh et al., 1995). تکرار اپیدمیهای شدید زنگهای گندم از دهه 1880 میلادی باعث اهمیت یافتن این موضوع و به دنبال آن فشار سیاسی برای ایجاد گروه های کشاورزی ایالتی در نیو ساوت ولز (NSW) و ویکتوریا شد (McIntosh et al., 1995). تلاشهای زیادی برای غلبه بر خسارت محصول ناشی از اپیدمیهای زنگ در استرالیا انجام شده است و تخمینهای که در مورد خسارت محصول زده شده است از 30 درصد در ارقام حساس به زنگ قهوهای تا 55 درصد در ارقام حساس گندم حساس به هر دو زنگ قهوهای و سیاه متغیر بوده است (Keed and White, 1971; Roelfs et al., 1975).
یک اپیدمی گسترده در قسمت غربی استرالیا در سال 1992 سبب خسارت محصول تا بیش از 37 درصد در ارقام حساس و میانگین 15 درصد در بین تعدادی از مزارع شد (McIntosh et al 1995).
فصل دوم
کلیات و
بررسی منابع
2-1 کلیاتی در مورد زنگ
2-1-1 انتشار و اهمیت زنگ قهوهای
زنگهاي شناخته شده گندم شامل زنگ قهوهاي با عامل Puccinia triticina Syn. recondita Rob Ex Desm f.sp. Tritici Eriks. & Henn زنگ سیاه با عامل P. graminis f.sp. tritici زنگ زرد با عامل P. striiformis f.sp. tritic می باشند که در بیش تر مناطق کشت و کار گندم خیز دنیا شایع می باشند. از زنگهاي سه گانه گندم، زنگ قهوهاي انتشار بیشتری دارد (شفیعی و همکاران، 1389).
عامل بیماری زنگ قهوهای قارچی است به نام (Puccinia recondita f.sp tritici) که به بیماری زنگ برگی نیز معروف میباشد.یکی از مخربترین بیماریهای گندم در برخی از نقاط دنیا از جمله آمریکا میباشد (قاسم زاده و همکاران، 1389).
این بیماری اولین بار در ایران توسط اسفندیاری در سال 1326 گزارش گردید. در ایران نیز اهمیت و خسارت این بیماری بعد از زنگ زرد در درجه دوم اهمیت قرار دارد ولی گستردگی آن از زنگ زرد بیشتر است و همه ساله در اواخر فصل زراعی ظاهر شده و باعث کاهش نسبی محصول، چروکیدگی و نامرغوب شدن بذور میگردد (کیا،1390). این بیماری در تمام مناطق ایران بخصوص نواحی غرب، شمال غرب و قسمت هایی از خراسان و گرگان مشاهده و گزارش گردیده است (Bamdadian, 1993).
مهمترین عواملی که در بروز اپیدمی زنگها در یک منطقه نقش دارند عبارتند از: وجود میزبان حساس، حضور عامل بیماری و فراهم شدن شرایط مساعد آب و هوایی. مقايسه سه نوع زنگ غلات را نشان داده شده است (جدول 2-1).
جدول 2-1: مقایسه سه زنگ قهوهای، سیاه و زرد گندم
زنگ قهوهای | زنگ سیاه | زنگ زرد | |
موقعیت جوش | بطور عمده روی سطح فوقانی برگ | ساقه و برگ | عمدتا روی برگ |
رنگ جوش | نارنجی – قهوهای | نارنجی – قرمز تا قرمز تیره | نارنجی - زرد |
آرایش جوشها | تنها و تصادفی |