نمونه برداری وجمع آوری با بهره گرفتن از گیاه کن، بیلچه، تیشه و قیچی باغبانی صورت گرفت و نمونه های جمع آوری شده، شماره گذاری و دسته بندی شد. شماره هر گیاه بیانگر خصوصیات ایستگاه و تاریخ جمع آوری بود. در زمان جمع آوری و پس از پرس نمودن نمونه ها، عکس هایی از آنها جهت مستند سازی تهیه گردید. نمونه ها چند روز تا چند هفته بر اساس نوع گونه گیاهی تحت پرس قرار گرفتند و با تعویض مقوای نمونه ها، نمونه ها خشک و جهت شناسایی و بایگانی به آزمایشگاه و سپس هرباریوم دانشگاه شیراز منتقل شدند.

۲-۲- مطالعات آزمایشگاهی

نمونه های گیاهی جمع آوری شده در آزمایشگاه با کمک میکروسکوپ تشریحی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. مرحله اول در شناسایی استفاده از اجزای مهم گیاه مثل گل و تشخیص تیره گیاه مورد نظر و سپس تشخیص جنس و گونه بود. به منظور شناسایی نمونه ها تا حد گونه از منابعی چون فلور ایرانیکا (۴۲) و فلور ایران (۲)، فلور عراق (۴۵) و ترکیه (۳۶) استفاده شد.
اطلاعات جمع آوری شده وارد بانک اطلاعات Access شد. این اطلاعات شامل نام گونه (بر اساس فلور ایرانیکا، Tropicos، (IPNI ؛ شماره گونه، نام تیره ، جنس، موقعیت جغرافیایی، شرایط اکولوژیکی، شماره ایستگاه، نام علمی صحیح برای گونه، کرولوژی و شکل زیستی بود. به منظور تهیه برچسب که شامل محل رویش، طول و عرض جغرافیایی، ارتفاع محل جمع آوری، نام و نام خانوادگی جمع آوری کننده و نام گذاری کننده، تیره، شماره گیاه و ویژگی های محل جمع آوری بود از نرم افزاز Word استفاده شد. نمونه های جمع آوری شده به همراه نمونه دوپلیکیت آنها جهت نگهداری تحویل هرباریوم دانشگاه شیراز داده شد. برای تعیین فرم رویشی از روش رانکیائر (۱۹۳۵) استفاده شد. به منظور تهیه نمودارها از نرم افزار Excel استفاده شد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

تاکنون فنون مختلفی برای طبقه بندی اشکال زیستی گیاهان انجام شده است که یکی از مشهورترین آنها روش فرم رویشی رانکیائر می­باشد (۴۲). رانکیائر بر اساس محل ظهور جوانه های رشد در هر گونه (که معمولا در فصل مساعد، رشد گیاهان از همین محل شروع می­ شود) یک طیف زیستی را ارائه نمود. طبقه بندی فرم رویشی رانکیائر بر اساس این فرض استوار است که مورفولوژی گونه ها با عوامل آب و هوایی کاملاً مرتبط می­باشد. گونه های نواحی مختلف کره زمین در ارتباط با میزان رطوبت، تشعشعات خورشیدی و دما درجات مختلفی از سازش را نشان داده و عکس العمل آنها در جابجایی محل ظهور جوانه ها بروز می­ کند. بر اساس طبقه بندی رانکیائر (با توجه به اصلاحات براون بلانکه بر روی آن) گیاهان در ۶ کلاس زیر طبقه بندی می­شوند:
۱- فانروفیت ها: جوانه رویشی بالاتر از ۲۵ سانتی متری سطح زمین قرار دارد.
۲- کامه فیت ها: جوانه رویشی پایین تر از سطح زمین و یا نزدیک سطح زمین قرار دارد.
۳- همی کریپتوفیت ها: کلیه بخش هوایی در فصل نامساعد سال از بین رفته و جوانه ها در سطح زمین و در بین لاشبرگ ها و یا زیر پوشش برف قرار می­گیرند.
۴- کریپتوفیت ها: جوانه رویشی(جوانه انتهایی) در دوره نامساعد در زیر خاک قرار می­گیرد.
۵- تروفیت ها: گیاهان یکساله هستند که دوره نامساعد را به صورت بذر می­گذرانند.
۶- اپی فیت ها: گیاهانی هستند که بر روی درختان و سنگ ها رویش دارند.
در این روش با شمارش گیاهان هر طبقه و بیان آنها به درصد، طبقه زیستی منطقه بدست می ­آید. در منطقه مورد مطالعه ۵ کلاس اول قابل مشاهده بودند.
برای شناسایی زیستگاه ها از سیستم طبقه بندی اروپا (EUNIS) (31)، کلید شناسایی رتبه۱ استفاده نمودیم که بر این اساس در منطقه مورد مطالعه ۷ زیستگاه رتبه ۱ موجود بود که شامل؛ علفزار، بوته زار، درختچه زار، درخت زار، آب های سطحی درون سرزمینی، مناطق کم پوشش یا بی پوشش با بستر سنگی و صخره ای، زیستگاه های کشت شده زراعی، باغبانی یا پرورش دام منظم یا جدید می­باشند.
فصل سوم

نتایج

۳-۱- نتایج

در این مطالعه در مجموع ۳۹۵ نمونه از منطقه جمع آوری گردید (جدول ۱پیوست) . بررسی فلور این منطقه ۲۲۵ گونه که به ۶۹ تیره و ۱۷۲ جنس تعلق داشتند را نشان می­دهد. گیاهان گلدار در منطقه غالب بوده اند که گیاهان دولپه با ۵۷ تیره، ۱۴۲ جنس، و ۱۸۷ گونه متنوع ترین بوده و پس از آن گیاهان تک لپه با ۸ تیره، ۲۵ جنس، و ۳۴ گونه قرار می­گیرد. نهانزادان آوندی با ۳ گونه و بازدانگان با ۱ گونه در منطقه حضور داشتند (جدول۱-۳).
جدول۳-۱: تعداد تیره، جنس و گونه مربوط به هر کدام از گروه های گیاهی