لذا همانطور که برخی مطالعات نیز حجم ناکافی سرمایه گذاری مخاطره پذیر در فناوری نانو را در مقایسه با فناوری زیستی برشمرده اند؛برای توسعۀ محصولات و فرایندهای جدید سرمایه گذاری‌های قابل ملاحظه ای به خصوص در مراحل اولیه لازم است که همکاری نزدیک تر میان جامعۀ مالی و شرکت‌های نانوتکنولوژی می‌تواند در غلبه بر این موانع کمک نماید (OECD Report,2010). سرمایه گذاری دولتی و به طور خاص پروژه های تحقیق و توسعه اعم از خصوصی و عمومی با تأمین مالی دولتی پایداری پروژه های بلندمدت تحقیق و توسعه را تضمین می کند.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۵-۳-۲ تأمین مالی در امریکا
در ایالات متحده، منبع اصلی تأمین وجوه مالی آژانس‌های دولتی است. نه تنها بنیاد ملی علوم (^[۱۳]NSF) و مؤسسات ملی سلامت (^[۱۴]NIH) مقادیر قابل توجهی را بر روی تحقیق و توسعۀ نانوتکنولوژی سرمایه گذاری می‌کنند، بلکه ستاد ملی نانوتکنولوژی (^[۱۵]NNI) که در سال ۱۹۹۰ و برای هماهنگ ساختن تلاش‌های نانوتکنولوژی تعدادی از بخش‌ها بنیان گذاری گردید نیز به انجام این وظیفه مشغول اند (T.Burke, 2009).همانگونه که پیش تر ذکر شد، برنامه های دولتی متعددی برای تأمین وجوه این شرکت ها در امریکا وجود دارند؛ یکی از آنها برنامۀ پژوهش های ابداعی کسب و کارهای کوچک ^[۱۶] است که درصدی معین از وجوه R&D را برای کسب و کارهای کوچک اختصاص می دهد. این وجوه از طریق آژانس های دولتی متعددی همچون دپارتمان های انرژی و دفاع^[۱۷] و یا سازمان ناسا توزیع می گردد. آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفتۀ دفاعی^[۱۸] یکی دیگر از منابع معمول جهت تأمین بودجۀ شرکت های نانوتکنولوژی است. این آژانس کمک های خود به توسعۀ تکنولوژی را جهت استفاده های نظامی ارائه می دهد. یکی دیگر از پروژه های ارزشمند تأمین وجوه دولتی برنامۀ فناوری پیشرفتۀ امریکا (^[۱۹]ATP) است. وجه تمایز ATP در آن است که تنها در زمینه های خاص پروژه ها را تأمین مالی نمی کند، بلکه هر شرکتی چنانچه بتوانند میزان ریسک و ارزش بالای پروژه های خود برای کشور را نشان دهند محق دریافت این کمک های مالی خواهد بود (Waitz,2009) ؛ این برنامه از سال ۱۹۹۵ در مؤسسۀ ملی استاندارد و فناوری وابسته به وزارت بازرگانی امریکا در حال اجرا می باشد و هدف کلی آن انتقال نوآوری از آزمایشگاه های تحقیقاتی به کاربردهای تجاری است؛ با این حال برنامۀ مذکور هزینۀ توسعۀ محصول را نداده و صرفاً از آن تا مرحلۀ توسعۀ فناوری حمایت می کند؛ هزینه های توسعۀ محصول، تولید، بازاریابی و فروش نیز با بخش خصوصی می باشد (گردفرامرزی،۱۳۹۰).
بدین ترتیب و با توجه به ادبیات موجود در این زمینه مدل ذیل برای تحقیق استخراج می گردد:
۴-۲ مدل مفهومی تحقیق
با توجه به ادبیات مطرح شده در بخش پیشین به مدل زیر دست می یابیم که مهمترین فاکتورهای اثرگذار بر تجاری سازی این محصولات را نشان می دهد. این فاکتورها در مقالات متعددی که در ادبیات تحقیق بدانها اشاره گردید مورد تأکید قرار گرفته اند.
سیاسی
قانونی
مالکیت معنوی
استانداردها
پارک های فناوری
مقررات زیست محیطی
نیاز مصرف کننده
محصول
کانال های توزیع
نگرش مصرف کننده
منابع مالی در دسترس
بودجه های دولتی
اتحادهای مالی استراتژیک
کمبود ایده
تعامل میان دو بخش تحقق و توسعه
سرمایه گذاری
H₃
H₁
H₂
H₄
H₅
کارکنان
مدیران
آموزش
مهارت کار گروهی
شکل ۲-۲) مدل مفهومی تحقیق (تلفیقی)- برگرفته از مقالات Lee, Jhon & Shin, 2013 ، Oriakhi,2004؛ McNeil et al, 2009 و Main,2008
بخش دوم
۵-۲ درآمدی بر نانوفناوری
تعاریف مختلفی برای نانو ارائه شده، ولی تعریفی که ابتکار ملی فناوری نانو^[۲۰] ارائه می کند ابعادی با مقیاس کمتر از ۱۰۰ نانومتر را دربرمی گیرد. با توجه به تعریف های مختلف، تعریفی کاربردی و اختصاصی از فناوری نانو بدون محدودیتِ اندازه بدین شکل می تواند باشد: طراحی، توصیف، تولید و کاربرد ساختارها، ابزارها و سیستم هایی با کنترل اندازه و شکل در مقیاس نانومتری (اتمی و مولکولی) که تولیدکنندۀ ساختارها ، ابزارها و سیستمهایی است که حداقل یک مشخصه یا ویژگی جدید را دارا باشند (Bawa, 2005).
به لحاظ لغوی نیز واژۀ نانو برگرفته از واژۀ یونانی « نانوس» به معنی « کوتاه قد » بوده (Oriakhi,2004) و خود واژۀ نانو به معنای یک میلیاردیم (۱۰^-۹) می‌باشد و به عبارت دیگر یک نانومتر عبارت است از یک هزارم میلییونیوم یک متر. قطر یک تار موی انسان چیزی در حدود ۸۰,۰۰۰ نانومتر است، یک گلبول قرمز خونی تقریباً ۷,۰۰۰ نانومتر است و یک مولکول آب نیز حدود ۳/۰ نانومتر است (OECD Report,2010).
فناوری نانو به سه سطح قابل تقسیم است: مواد، ابزارها و سیستم ها (SCENIHR^[21] و مرکز تحقیقات مشترک، ۲۰۱۰)
فناوری نانو پس از انقلاب‌های چندی که بر بشر گذشته- از عصر کشاورزی و صنعتی گرفته تا عصر اطلاعات- به طور حتم انقلاب بزرگ آینده را رقم خواهد زد و تمامی اینها باز می‌گردد به قدرت اعجاز انگیز مواد در مقیاس نانو که قادر است تمامی جنبه‌های زندگی بشر از اقتصادی و سیاسی گرفته تا اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد.
شاید مهمترین مزیت فناوری نانو که آن را از سایر فناوری‌ها متمایز ساخته و موجب شده تا از آن به عنوان انقلاب نانو یاد شود، ظرفیت آن در تولید محصولاتی با ویژگی‌های بسیار منحصر به فرد باشد که قادرند مشکلات موجود در زمینه‌های مختلف را مرتفع کرده و از دیگر سو، نیازها و روال‌های جاری را نیز دگرگون نمایند (بیت الهی، علی، ۱۳۸۱).
نانوتکنولوژی تولید مواد، تجهیزات، سیستم ها و دستگاه‌ها در جهت بهره برداری از خواص و پدیده‌های جدید و برتر در مقیاس نانومتری است و عبارت است از تولید کارآمد مواد، دستگاه‌ها، افزارآلات و سیستم ها با کنترل ماده در مقیاس نانومتر و بهره برداری از خواص و پدیده‌های جدیدی که در مقیاس نانو توسعه یافته‌اند. رفتارهای جدیدی که در مقیاس نانو مشاهده می‌شوند، لزوماً از رفتارهای مشاهده شده در سایزهای بزرگ‌تر قابل پیش بینی نیستند؛ تغییرات مهم رفتاری ناشی از اثرات کوانتمی کاهش سایز می‌باشد(بیت الهی، ۱۳۸۱).
نانوتکنولوژی امروز به معنای دستکاری برنامه ریزی شدۀ مواد و ویژگی‌هایشان تعامل سه جریان تکنولوژیکی را مورد بهره برداری قرار می دهد:
کنترل جدید و بهبودیافتۀ سایز و دستکاری بلوک‌های ساخت در مقیاس نانو
ویژگی بخشی جدید و ارتقا یافته به مواد در مقیاس نانو (برای مثال رزولوشن فضایی، حساسیت شیمیایی)
درک جدید و ارتقا یافته از روابط میان سازه‌های نانو، ویژگی‌ها و چگونگی مهندس آن‌ها(OECD Report,2010: 6).
ویژگی های نانوفناوری به شرح ذیل است:
سرعت رشد بالا و نیاز به سیستم های انعطاف پذیر و پویا جهت رشد
بین رشته ای بودن فناوری نانو و نیاز به فعالیت‌های تیمی
نیاز به سرمایه گذاری مخاطره آمیز
فاصلۀ کم تحقیقات بازار
نیاز به قوانین و مقررات خاص
دانش محور بودن و نیاز به نیروهای متخصص