1. 1. 1. 1. Hank و همکارانش روی باکتری سودوموناس آئروجینوسا کار کردند که توانایی رشد و مصرف فنل به عنوان منبع انرژی را در محیط کشت هوازی دارد.از پارامتر های تأثیر گذار روی تجزیه زیستی فنل، دما است.نتایج نشان می دهد برای یک رنج دمایی ٣٠ تا ۴٠ درجه سانتی گراد ، بیشترین تجزیه میکروبی فنل برای غلظت ١٠٠ میلی گرم در لیتر در دمای ٣٠ درجه سانتی گراد مشاهده شده است.در باکتری هایی که فعالیت آنزیماتیک دارند دیده شده برای تجزیه میکروبی ١٠٠ میلی گرم در لیتر سوبسترا در ٣٠ درجه سانتی گراد زمانی در حدود ۵٠ ساعت در صورت انرژی گرفتن نیاز است در غیر این صورت ۷۲ ساعت زمان نیاز است.در صورت آداپته شدن با افزایش غلظت، باکتری ها غلظتی از سوبسترا در حدود ۴٠٠ میلی گرم در لیتر را در زمان کمتر از ٣۵ ساعت تجزیه می کنند. نتایج آنالیزهای آماری پیدا شدن روابط بسیاری بین فاکتور های مختلف و مدت زمان تجزیه میکروبی فنل بوده است (۲۴).

      (( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

KRYSTYNA PRZYBULEWSKA و همکارانش در یک تحقیق روی جداسازی باکتری هایی که توانایی تجزیه فنل را دارند کار کردند. یک مطالعه برای معین کردن ترکیب میکروفلورا از یک بستر بیوفیلتراستفاده شد، برای خروج گازها از یک کابل مارپیچ در کارخانه استفاده شد.توانایی جداسازی سویه های باکتریایی که فنل را تجزیه می کنند نیازمند ارزیابی محیط های کشت دارای ترکیبات مختلف است.غلظت های فنل در محیط کشت : ۲۵/٠و۵/٠و۷۵/٠و١ گرم در دسی متر مکعب بوده است.هوا در دسیکاتور در جایی که میکروارگانیسم ها رشد می کنند با فنل اشباع بوده است.جداسازی میکروارگانیسم ها با درجات مختلف از تجزیه فنل در کروماتوگرافی مورد استفاده بوده است.به کار بردن بسترهایی از بیوفیلتر در صنعت موجب می شود میکروارگانیسم هایی که توانایی تجزیه فنل را دارند پدیدار شوند.میکروارگانیسم هایی که فعال تر بودند شامل : رودوکوکوس رودوکروس، گوردونیا اسپوتی ، سودوموناس پوتیدا بودند (۲۵).
سمیه اسکندری و همکارانش در یک تحقیق با جداسازی باکتری های بومی موجود در پساب فنل دار کارخانه ذوب آهن اصفهان ، اقدام به سازش پذیر کردن یک جدایه و در نهایت حذف فنل توسط این جدایه گردید. همچنین رفتار این جدایه در محیط کشت سنتزی حاوی ۲٠٠٠و ۴٠٠٠ میلی گرم در لیتر فنل بررسی شد و مشخص شد که این جدایه پس از یک فاز تأخیری ۲۴ و ۴٨ ساعته رشد کرده و مقدار فنل را به ترتیب پس از ۲۶۴و ۲٨٨ ساعت به صفر میلی گرم در لیتر می رساند.این جدایه قادر است مقدار فنل را در یک پساب طبیعی از ۲۲٣٣ میلی گرم در لیتر در طی مدت ١۲٠ ساعت به صفر برساند.شناسایی این جدایه مشخص کرد یک کوکوباسیل گرم منفی است که احتمالا از گونه سودوموناس است . با بکارگیری این جدایه به تنهایی و یا حتی ترکیبی از چند جدایه سازگار شده ، می توان میزان فنل در این پساب ها را در طی مدت زمان کوتاه تری به صفر رساند (۲۶).

1. 1. Marrot , A. Barrios- Martines , P. Moulin, N. Roche در یک تحقیق اثر سازش پذیری با محیط کشت ترکیبی را در تجزیه میکروبی فنل مورد مطالعه قرار دادند.آزمایش تجزیه میکروبی با غلظت های مختلف فنل (٣-۵/٠ گرم بر لیتر) انجام شد.این فعالیت زیستی جنبه اقتصادی و کاربردی دارد و این ها موجب کامل شدن تجزیه میکروبی فنل می شوند.غلظت های بالای فنل اثر بازدارنده بر رشد باکتری ها دارد.به هر حال غلظت فنل دارای اهمیت است.نتایج نشان می دهد مطابق با گزارش مطبوعات برای توانایی تجزیه فنل در سیستم های مختلف و مدل هالدان پذیرفته شده است (۲۷).

گیتی امتیازی و همکارانش دریک مطالعه روی خاک های که آلودگی فنلی دارند کار کردند،
۴۵ باکتری تجزیه کننده فنل از خاک و نمونه فاضلاب در محیط کشت فنل آگار و همچنین محیط فنل براث جداسازی شدند.همه محیط ها دارای ۲/٠ گرم بر لیتر فنل بودند و باکتری جدا شده سودوموناس بوده است. نتیجه اینکه تعداد باکتری های تجزیه کننده فنل در خاک آلوده به فنل از خاک های غیر آلوده بیشتر است..از روش مولکولی هم در این تحقیق برای شناسایی باکتری ها استفاده شده است (۲٨).
فرشید کفیل زاده و همکارانش در یک تحقیق بر روی جداسازی و شناسایی باکتری های تجزیه کننده فنل در دریاچه پریشان و بررسی رشد باکتری ها کار کردند.۶ نمونه از آب و رسوب از مناطق مختلف دریاچه پریشان جمع آوری شد.باکتری های تجزیه کننده فنل که جداسازی شدند را در محیط سالت بیس فنل براث مدیا کشت دادند.برای جدا کردن باکتری های تجزیه کننده ، بروموتیمول بلو را به مدیا اضافه کردند که تولید رنگ سبز کرد. توانایی باکتری ها در تجزیه غلظت های مختلف فنل از ۲/٠ تا ٩/٠ گرم بر لیتر بررسی شد.کشت باکتری ها در محیط سالت بیس فنل براث موجب تغییر رنگ مدیا از رنگ سبز به زرد در اثر مصرف فنل محیط شد.این باکتری ها مخصوصا گرم منفی ها و آن ها که به خانواده سودوموناسه و اسینتوباکتریاسه تعلق دارند.سودوموناس ها مهم ترین باکتری های تجزیه کننده فنل در دریاچه پریشان هستند که نشان دهنده تنوع زیاد در قسمت های مختلف دریاچه است.گونه هایی از اسینتوباکتر و دیگر گونه ها مثل کلبسیلا، سیترو باکتر و شیگلا نیز پیدا شده است.ببشتر باکتری های جدا شده توانایی خوبی در تجزیه فنل نشان دادند.سودوموناس و اسینتوباکتر ٩/٠-٨/٠ گرم بر لیتر و کلبسیلا و سیتروباکتر و شیگلا ۷/٠-۶/٠ گرم بر لیتر و بقیه ٣/٠-۲/٠ گرم بر لیتر فنل را تجزیه کردند.نتایج نشان می دهد دریاچه پریشان تعداد زیادی باکتری تجزیه کننده فنل با توانایی بالا دارد که مهم ترین گونه آن ها سودوموناس و اسینتوباکتر است(۲٩).
Catia Tavares dos Passos و همکارانش در سال ۲۰۱۰ سویه هایی از باکتری ها را از خاک آلوده به نفت خام در برزیل جدا کردند.در محیط کشت افزایش میزان تجزیه بین سویه های فاقد کپسول و دارای کپسول مختلف است.اما مدت زمان تجزیه فنل توسط باکتری های دارای کپسول کمتر است.در حقیقت یک میکروارگانیسم محیطی مطلوب برای تجزیه میکروبی، سلول های دارای کپسول هستند چون فشار کم تری تحمل می کند.قارچ فیلامنتوس آسپرژیلوس دارای کپسول نمونه ای از اینهاست که غلظت ۵٠٠ میلی گرم در لیتر فنل را تجزیه می کند(٣٠).
DARYL F. DWYERو همکارانش تحقیقاتی انجام دادند که در آن روی متانوژن های تجزیه کننده فنل در بستر جامد تحقیق کردند.با غنی سازی یک متانوژن تجزیه کننده فنل و کشت در بستر جامد، فنل را به متان و دی اکسید کربن تبدیل کردند.از یک متانوتریکس شبیه باکتریوم و یک متانوژن مصرف کننده هیدروژن استفاده شد و در این تکنیک بستر جامد سلول ها به شکل جاسازی شده در یک مدت طولانی می ماند.تقریبا شباهت هایی بین میزان نتایج آزمایش برای هر دو گروه تحریک کننده و بازدارنده غلظت فنل وجود داشت (٣١).
علی محمد اشراقی تحقیقی در مورد تصفیه پساب های حاوی فنل با بهره گرفتن از لجن فعال انجام داد.در این پروژه سعی شده تا کارایی یکی از فرآیندهای لجن فعال ( فرایند کاملا مخلوط ) برای تصفیه فنل که در بسیاری از فاضلاب های صنعتی یافت می شود و ترکیبی بسیار سمی است مورد بررسی قرار گیرد.ابتدا با افزایش تدریجی غلظت فنل در مدت ٩٠ روز در یک سیستم ناپیوسته میکروارگانیسم ها به فنل سازش یافتند.سپس در یک سیستم پیوسته اثر زمان ماند و حضور یک سوبسترای رقابتی ( ملاس ) در حذف فنل بررسی گردید و مشخص شد که در زمان های ماند بالا و در غیاب سوبسترای رقابت کننده کارایی حذف فنل بهتر است و در بیشترین بار اعمال شده به سیستم در این پروژه (٣۲/٠گرم بر روز بر لیتر ) درصد حذف فنل ۵٨۶/٩١ درصد است در حالیکه با حضور ملاس در سیستم این کارایی به شدت کاهش می یابد و در بیشترین غلظت مورد آزمایش (۲٠٠٠ میلی گرم بر لیتر ملاس ) در همان بار قبلی درصد حذف فنل به ٣۵/۴۶ درصد کاهش می یابد. هم چنین در این پروژه سعی شد تا درصد حذف فنل از طریق جذب روی بیومس و تبخیر نیز مشخص می شود که مجموع این دو اثر وقتی غلظت بیومس سیستم به بیشترین مقدار می رسد تنها ۴۲/٠ درصد می باشد(٣۲).
سیامک نجاتی در تحقیقی به بررسی تصفیه پساب های فنلی با بهره گرفتن از
HRB تثبیت شده پرداخت . به منظور بررسی حذف فنل از پساب ، آنزیم پراکسیداز با موفقیت تثبیت شد و شرایط عملیاتی برای حذف فنل توسط بیوکاتالیست، بررسی شد. تثبیت پراکسیداز گیاهی بر روی دانه های شیشه ای آمین دار و در درون ژل آلژینات موجب گردید تا دامنه pH عملیاتی برای حذف فنل به اندازه ١ واحد وسیعتر گردد. بیشینه میزان حذف فنل برای آلژینات ۵۷ درصد و برای دانه های شیشه ای ۷۵ درصد حاصل گشت.نسبت های مولار بهینه پراکسید هیدروژن به فنل در مورد دانه های آلژینات ٩۵ درصد و در مورد دانه های شیشه ای ١/١ بدست آمد که این نسبت ها برای غلظت ۲ میلی مولار محلول فنلی گزارش شده اند.بر اثر تثبیت آنزیم در ژل آلژینات زمان رسیدن به ٩٠ درصد بیشینه تبدیل به ١٠٠ دقیقه رسید حال آنکه این تبدیل بر روی دانه های شیشه ای در حدود ۲٠ دقیقه به اتمام می رسد. پایداری این بیوکاتالیست بر دانه های شیشه ای نشان داد که این کاتالیست تا ۶٠ روز فعالیت اولیه خود را حفظ می کند.امکان استفاده مجدد از دانه های آلژینات نشان داد که تا ۵ دوره بدون مشاهده افت چشمگیر ، فعالیت دانه ها در مقدار قابل قبولی قرار دارند. به جهت کاهش ریزش و افزایش محبوس شدن در ژل شرایط بهینه برای عمل محبوس کردن در ژل به دست آمد.میزان فعالیت باقیمانده آنزیم در درون دانه های آلژینات در بیشینه خود به ١٠درصد می رسید حال آن که این مقدار در مورد دانه های شیشه ای در حدود ٣۵ درصد بود (٣٣).
فرناز امیری در مورد تصفیه بیولوژیکی پساب های حاوی مواد آروماتیکی در واحدهای پتروشیمی تحقیق کرد.در این تحقیق با بهره گرفتن از فناوری نوین افزایش زیستی ، بهبود عملکرد این سیستم جهت افزایش راندمان (استاندارد کردن پساب خروجی) ، مقاومت سیستم و به خصوص قابلیت ته نشینی لجن ، در حذف فنل به عنوان یک مدل از ترکیبات سمی مونوآروماتیک ، که هم اکنون مشکل تصفیه پساب بسیاری از صنایع به خصوص نفت و پتروشیمی در ایران می باشد ، مورد بررسی قرار می گیرد.بدین ترتیب با بررسی های تجربی ، ابتدا با سازگار کردن سیستم با این ترکیب سمی و بررسی عملکرد آن در سه زمان ماند ٨،١٠،١۲ ساعت با افزایش تدریجی فنل ، سپس جداسازی میکروارگانیسم های تجزیه کننده فنل سازگار شده و در انتها افزایش زیستی بهترین میکروارگانیسم ها به سیستم که نوعی مخمر های ٨٠٠،١٠٠٠،١۵٠٠،۲٠٠٠ میلی گرم بر لیتر ،CODمی باشد،عملکرد سیستم با اعمال در زمان های ٨،١٠،١۲و۲۴ ساعت مورد بررسی قرار می گیرد.نتایج مطالعات فوق نشان می دهدکه با بکارگیری لجن سازگار شده و در نهایت افزایش زیستی راندمان حذف تا حدود ٩/٩٩-۴/٩٩درصد در زمان های اقامت مختلف افزایش یافته و پساب های خروجی در COD های ٨٠٠ و ١٠٠٠ و١۵٠٠ میلی گرم بر لیتر در زمان ماند ١۲ساعت ودر COD
۲٠٠٠میلی گرم بر لیتر ، در زمان ماند ۲۴ ساعت استاندارد می شود ( حداکثر غلظت فنل برابر با ١ میلی گرم بر لیتر ).حدود تغییرات اندیس حجمی لجن ۷١-۴۷ میلی لیتر بر گرم
بوده و بهترین زمان ماند یعنی ٨ ساعت می باشد. بدین ترتیب علاوه بر دستیابی به پساب خروجی استاندارد ، مشکل تورم لجن نیز کاملا برطرف شده و در ضمن مقاومت سیستم در برابر شوک های سمی افزایش می یابد.در مرحله بعدی با انجام آزمایشات ناپیوسته با مخمر ( سوش انتخاب شده ) در مقیاس ارلن و اندازه گیری مقدار رشد آن وهمچنین حذف فنل با زمان ،مدل سازی سینتتیک رشد سوش برتر در معرض فنل براساس معادله هالدن صورت گرفت و ثوابت سینتتیکی رشد سلول که در زیر نوشته شده بدست آمد (٣۴).
K_s=398.586(mg/lit), K_i =۲۱۴.۱۴۴۸(mg/lit)
شیما بکایی تحقیقی در مورد حذف ترکیبات آروماتیک ( ترکیبات فنلی ) توسط باکتری های ترموفیلیک در بیورآکتور با بستر ثابت انجام داد در این تحقیق پتانسیل یک از لحاظ تجزیه فنل در باکتری گرمادوست بومی از گونه Nocardia otitidiscaviarum
یک بیورآکتور بابسترثابت مورد بررسی قرار گرفت.دریک فرایند آزمایشگاهی ناپیوسته دمای
بهینه رشد ۷ بدست آمد.کشت این باکتری در pH بهینه برای رشد ۵٠ درجه سانتی گراد و
محیط کشت معدنی واجد غلظت های مختلف فنل نشان داد این باکتری قادر به تحمل و
رشد برروی فنل به عنوان تنهامنبع کربن وانرژی تا غلظت٩٠٠ میلیگرم برلیترمی باشد.رشد بهینه درغلظت ۶٠٠ میلیگرم برلیتر فنل حاصل شد.مدل ممانعت کنندگی هالدان برای ارتباط سرعت رشدمخصوص وغلظت اولیه فنل مطابقت مناسبی نشان داد.پارامترهای مدل بصورت: پس از تعیین شرایط بهینه رشد، به تثبیت Ki=365mg/lit , Ks=14.27mg/lit باکتری بر روی دو حامل منولیت و سنگ پامیس در مقیاس ارلن مایر پرداخته شد، که نتایج با تفاوت کمی برتری منولیت را نسبت به سنگ پامیس در جذب باکتری وسرعت حذف فنل نشان داد.سپس آزمایشات در بیورآکتور منولیتی ابتدا بصورت فرایند ناپیوسته با جریان برگشتی و سپس فرایند پیوسته انجام شد.نتیجه آزمایشات بیانگر این بود که قطعات مونولیتی توانایی بالایی برای ایجاد بیوفیلم مناسب دارند.در فرایند ناپیوسته با جریان برگشتی با بررسی اثر زمان ماند هیدرولیتیکی ، حداکثر میزان سرعت تجزیه زیستی فنل ٨٨/۲گرم بر لیتر در شدت جریان ۲ میلی لیتر بر دقیقه بدست آمد.هم چنین مشاهده شد که تثبیت سلول ها در بیورآکتور منولیتی،آستانه تحمل سلول ها در مقابل فنل را از٩٠٠ میلی گرم بر لیتر در حالت رشد معلق به ۲٠٠٠ میلی گرم بر لیتر می رساند.در فرایند پیوسته اثر شدت جریان رقیق سازی و غلظت فنل ورودی در بازده بیورآکتور مورد مطالعه قرار گرفت.زمان رسیدن به شرایط پایدار با افزایش در شدت جریان رقیق سازی و غلظت اولیه فنل افزایش یافت.درغلظت ۲٠٠و۴٠٠و۶٠٠ میلی گرم بر لیتر فنل ورودی درصد حذف تقریبا ١٠٠ درصدو در غلظت ٨٠٠ میلی گرم بر لیتر به ترتیب ٩٨ درصد و ٩۶ درصد و در غلظت ١٠٠٠ میلی گرم بر لیتر به ترتیب ٨/٩۶ درصد و ٨۶ درصد کاهش یافت . حداکثر سرعت تجزیه فنل ١۴ گرم بر لیتر برای غلظت ۶٠٠میلی گرم بر لیتر در شدت جریان رقیق سازی ۲/١ بدست آمد (٣۵).
فرناز میرزایی در مورد تصفیه آنزیمی پساب های فنلی تحقیق کرد .در این
پروژه مطالعاتی بر روی آنزیم .(HRP) Horseradish peroxidase صورت گرفت ،
نتایج بیانگر این موضوع بود که این آنزیم به طور موثری قادر به حذف ترکیبات فنلی از پساب ، دما و غلظت آروماتیک حفظ می شود.در pHها می باشدو توانایی آن در محدوده وسیعی از
این تحقیق ، میزان حذف ترکیبات فنلی در رآکتور ناپیوسته و در شرایط بهینه برای راندمان حذف ٩۵ درصد ، توسط آنزیم مورد نظر بر روی پساب صنعتی و سنتزی و در محدوده غلظتی کم و زیاد فنل ١ میلی مولار و ١٠ میلی مولار به کار برده شد. پساب صنعتی مورد استفاده ، پساب کارخانه روغن زیتون با غلظت فنل ١۲۲١ میلی گرم بر لیتر (١٣ میلی مولار)
وpH ٣/۵ بود .برای بررسی غلظت های کم فنل از رقیق کردن آن و برای غلظت های بالای
فنل از تزریق فنل خالص به پساب استفاده شد.در هر یک از سیستم های پساب – آنزیم
مقادیر هیدروژن پراکسید، آنزیم ، پلی اتیلن گلیکول و بافر بهینه سازی شد.هم چنین زمان واکنش لازم برای دستیابی به حذف ٩۵ درصد فنل بدست آورده شد.
انتها نیز میزان کاهش COD,BOD در طی این فرایند ارزیابی شد.بر طبق این نتایج به ترتیب
به میزان ۵٨ درصد و۷٨ درصد کاهش یافت نتایج آزمایشگاهی نشان داد که افزایش غلظت پراکسید هیدروژن ،بیشتر از مقدار بهینه آن سبب غیر فعال شدن آنزیم شده و متعاقبا کارایی حذف آنزیم را کاهش می دهد.از طرف دیگر افزایش آنزیم ، پلی اتیلن گلایکل و یا زمان واکنش بیشتر از مقادیر بهینه ، راندمان حذف را به مقدار بسیار جزئی افزایش می دهد(٣۶).
مهرداد هوشمندی تحقیقی با عنوان تصفیه بیولوژیکی فاضلاب های حاوی فنل توسط فرایند تثبیت و تماس انجام داد.در این پروژه بازدهی و مکانیزم های متفاوت حذف فنل توسط یک سیستم تماس دهنده بیولوژیکی دوار سه مرحله ای در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است.تأثیر عوامل محیطی و عملیاتی نظیر میزان بار هیدرولیکی و میزان بار آلودگی و دمای فاضلاب بر بازدهی حذف فنل از موارد مورد آزمایش است.بررسی اثر مکانیزم های مختلف حذف فنل نشان می دهد که حدود ١٠ درصد فنل در تصفیه فاضلاب توسط رآکتور ، با مکانیزم جذب فیزیکی و تبخیر حذف می شود که سهم مکانیزم جذب سطحی نسبتا ناچیز است. در یک رآکتور بازدهی حذف فنل در دو مرحله اول بیشینه می باشد. اثر دما در محدوده ١٣ تا ٣۶ درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفته و دمای ٣۵ درجه سانتی گراد به عنوان مقدار بهینه حاصل شده است. در این پروژه عملیات میکروبی تا غلظت ۲٠٠ میلی گرم بر لیتر انجام گرفته و لقاح میکروبی توسط یک مخلوط پنجاه درصدی از لجن فاضلاب شهری و لجن فاضلاب کشتارگاه انجام پذیرفته است(٣۷).
الهه باغبان، تحقیقی در مورد هضم لجن های نفتی به روش بیولوژیکی انجام داد. استفاده از باکتری بی بی آر سی ٩٠١۲ که در سال ٨٣ از نفت خام پالایشگاه تهران جدا شده بود در هضم رسوبات موجود در ته مخازن ذخیره نفت خام پالایشگاه تهران بررسی شد. آزمایش های مختلف جهت تعیین شرایط مناسب برای رشد میکروارگانیسم و حذف رسوب صورت گرفت.در آزمایشات صورت گرفته جهت ارزیابی تأثیر شرایط مختلف ، کشش سطحی و کدورت به ترتیب به عنوان معیاری از مقدار پراکندگی رسوب در فاز آبی و رشد میکروبی به کار رفت.آزمایش های مربوط به تعیین اثر منابع کربن کمکی مختلف و چگونگی افزودن نفت خام نشان داد که افزودن مقداری نفت خام به رسوب و نیز به محیط کشت باعث افزایش میزان پراکندگی رسوب در فاز آبی می گردد.آزمایش هایی جهت تعیین اثر هوادهی ، افزودن یون آهن و اعمال شوک حرارتی و غذایی و نیز شوک تؤام حرارتی و غذایی صورت گرفت.افزایش میزان هوادهی و اعمال شوک غذایی باعث بهبود وضعیت فرایند حذف رسوب شد.در آزمایشات مقایسه ای با بهره گرفتن از رسوب پالایشگاه های کرمانشاه و تهران مشخص شد که در خصوص رسوب حاوی مقادیر بیشتری از ترکیبات فرار پراکنده شده در فاز آبی به صورت چشمگیری بهتر صورت می گیرد.در ادامه به بررسی هایی در مقیاس پایلوت صورت گرفت و انواع روش های اختلاط و هوادهی شامل سیرکولاسیون محیط کشت ، هوادهی تزریقی و استفاده از همزن در مخزن ذخیره مورد مطالعه قرار گرفت که استفاده از همزن در این میان نتیجه بهتری داشت (٣٨).
سید ابوالفضل حسینی تحقیقی در مورد بررسی تجزیه بیولوژیکی ترکیبات تیوفنی توسط میکروارگانیسم های بومی انجام داد.در این پروژه در ابتدا جهت جداسازی میکروارگانیسم مناسب نمونه خاک هایی از داخل پالایشگاه تهران و خاک های مناطق جنوبی کشور تهیه گردید.پس از استفاده از روش های استاندارد جداسازی ، در نهایت ١۲ میکروارگانیسم با قابلیت رشد روی ترکیبات گوگردی پیچیده خالص سازی گردید.از بین این گونه ها یک گونه ترموفیل با قابلیت رشد در دمای ۴۵ درجه خالص سازی گردید و در ادامه برخی از خواص فیزیکی و شیمیایی رشد بهینه گردید.این گونه در دمای ۴۵ درجه سانتی گراد رشد بهینه دارد.
منبع کربن آن گلوکز با غلظت ۶ گرم بر لیتر ، منبع نیتروژن کلرید و آمونیوم با غلظت ۴ گرم بر لیترو غلظت اولیه ماده گوگردی ١۵/٠ میلی مولار بهینه سازی شد.در ادامه اثر بازدارندگی چند ماده مختلف روی رشد میکروارگانیسم ها بررسی شد و معلوم گردیدمحصول واکنش گوگردزدایی درغلظت ۲/٠ میلی مولار از رشد جلوگیری می کند. علت اصلی این بازدارندگی عامل هیدروکسید است در ادامه رشد مورد بررسی قرار گرفت و ثوابت مدل مونود به دست آمد(٣٩).
K_m=0.458 , V_max=0.548

1. 1. chakrabortyروی تجزیه میکروبی فنل توسط باکتری های گرم منفی جدا شده از پساب زغال سنگ تحقیق کرد که نشان می دهد بسیاری از سویه های باکتری های گرم منفی جدا شده ازپساب زغال سنگ می توانند در pHاپتیمم ٧ و انکوباسیون در دمای ٣٠ درجه سانتی گراد به خوبی فنل را تجزیه کنند و اضافه کردن گلوکز می تواند موجب بهبود تجزیه فنل شود ولی در غلظت های بالا از پروسه تجزیه ممانعت می کند(۴٠). Alon Nardi و همکارانش در یک تحقیق روی تجزیه آلودگی های فنلی توسط باکتری کورینه باکتریوم گلوتامیکوم کار کردند. آزمایشات شامل اثبات کشت معلق ارگانیسم های بومی برای استفاده از فنل در مسیر متابولیکی تجزیه زیستی است. که در سطحی نزدیکppm ١٠٠ و در مدت ۲۴ ساعت انجام گرفت.با بهره گرفتن از اطلاعات انفورماتیک زیستی مسیر تجزیه زیستی کامل شد.آنالیز زمان واقعی PCR از دو آنزیم اولیه آغاز شد که برای دو مکانیسم متفاوت لازم بود.این سیستم امکان از بین بردن آلودگی های فنلی موجود در آب را ایجاد کرد(۴١).

Sandhu itAmarjyo و همکارانش در سال ۲۰۰۹ روی موضوع شناسایی و تشخیص ژنتیکی باکتری های تجزیه کننده فنل در اجتماع میکروب ها تحقیق کردند.در این تحقیق از روش PCR برای شناسایی باکتری ها استفاده شد.در این روش روی ژن mpHکار کردند و نتیجه این بود که اجتماع میکروب ها دارای چندین طبقه بندی از باکتری های تجزیه کننده فنل است که تنوع زیادی در ژن های mpH اما تنوع کمی از نظر مسیر های کاتابولیکی تجزیه میکروبی فنل وجود دارد(۴۲).
جدول۳-۱-تجهیزات آزمایشگاهی: