افراد ثروتمندتر و کشورهای ثروتمندتر امکان مصرف کالاهای لوکس و کالاهایی که در مقیاسهای کنونی جهانی غیر ضروری محسوب میشود را پیدا میکنند. تولید و مصرف بسیاری از این کالاها با بهرهگیری از منابع محیط، نفت، انرژی، چوب و یا خیلی از مواد کمیاب در طبیعت امکان پذیر میگردد و مصرف بیشتر از آنها فشار بیشتر بر محیط را به دنبال دارد.
ثروتمندان با بهرهگیری از امکانات بیشتر برای سفرهای تفریحی به مناطق بکر طبیعت سفر میکنند. برای سفرهای خود دولتها را وادار به احداث جادههایی از بین جنگلها میکنند و طبیعت آنجا را از بین میبرند.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
افرادی از این طبقه به جهت امکانات مالی که دارند به شکار به جهت تفریح علاقه نشان میدهند. حتی با وجود بعضی محدودیت های ایجادشده برای این کار در بعی مناطق و بعضی فصول این افراد با دارا بودن قدرت اعمال نفوذ خود، یا با رشوه و تطمیع به عرصهها هجوم میبرند و گاهی که جریمه نقدی در کار است به راحتی جریمه را پرداخت نموده و به از بین بردن گونههای جانوری ادامه میدهند.
اگر فقرا برای سیر کردن شکم خود به گیاهان بومیو گاه کمیاب و در معرض نابودی دست مییازند، ثروتمندان هم به دلایل مختلفی به این اقدامات دامن میزنند. از قرنها پیش تا کنون فقیرترین افرادی از جامعه برای بهرهبرداری از گیاهان دارویی و صنعتی محیطهای طبیعی به کار گمارده میشوند. محصولات آرایشی و بهداشتی و بعضی محصولات سلامتی که به علت کمیابی گران هستند، مورد تقاضای ثروتمندان است و از این رو به انقراض این گونهها در عرصههای طبیعی منجر میشود.
ساخت محصولات زینتی از کمیابترین موجودات زنده روی زمین و تقاضایی که برای آنها توسط ثروتمندان وجود دارد به تخریب محیط زیست دامن میزند. کلکسیون پروانهها یا گیاهان و گلها و حشرات کمیاب و یا حیوانات تاکسیدرمیشده از جمله مصداقهای اثرات تقاضای ثروتمندان بر محیط زیست است.
ایده کسب درآمد به هر طریق ممکن توسط گروههای صاحب ثروت و کشورهای ثروتمند، به آنها اجازه میدهد به جنگ افروزی و تولید و فروش صلاحها و انواع تأسیسات و خدمات نظامیبپردازند تا از این طریق درآمد بیشتری را نصیب خود سازند. مرور سوابق نشان میدهد که در جنگها (خصوصا جنگهای منطقهای و کمتر جنگهای جهانی) کشورهای ثروتمندتر بهره بردهاند و افراد و گروههای ثروتمند داخل کشورها ثروتمندتر شدهاند، ضمن اینکه ثروتمندان غالبا کمترین صدمات را در جنگها میبینند. جنگها و انواع بحرانهایی که در مقدمه آنها میآید تا بحرانهایی که بعد ار آن میآید، از جمله مهمترین عوامل تخریب محیط زیست در مناطق درگیر میباشد و گاه میتواند اثراتی فرا منطقهای داشته باشد.
ثروتمندان، به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته با بهرهگیری از پول و قدرت و انواع ابزارهایی که در دست دارند به تسخیر عرصههای منابع طبیعی اقدام میکنند، یا قوانین را به شکلی جهت میدهند که به نفع خود در تغییر کاربری اراضی و تخریب عرصههای طبیعی از آن بهره ببرند و یا اگر قوانین به نفع آنها نباشد با قانونگریزی و رشوه و انواع روشها عرصههای محیط زیست را به خاطر کسب ثروت بیشتر تخریب میکنند. اراضی جنگلها و مراتع و فضای سبز را تبدیل به ویلا و ساختمان و جاده و مجتمع تجاری میکنند و به این گونه به تخریب محیط زیست کمک میکنند.
ثروتمندان، اعم از کشورهای ثروتمند و یا گروههای ثروتمند در داخل کشورها به دلیل قدرتی که دارند، چنانچه برنامهها، قوانین و لوایح زیستمحیطی بر خلاف منافع آنها به نظر برسد، از تصویب و یا اجرای آن جلوگیری میکنند. در مجامع بینالمللی محیط زیست بزرگترین آلوده کنندگان اتمسفر کره زمین یعنی آمریکا و چین در تصمیمگیری و تصویب قوانین بینالمللی محیط زیست سنگ اندازی میکنند و بودجههای کافی را در این مسیر هدایت نمیکنند. با وجودی که اثرات به کارگیری سوختهای فسیلی و انواع اقدامات بشری در گرمایش زمین و تغییر اقلیم و عواقب زیانبار آن مورد تأیید قاطبه دانشمندان است، هنوز بسیاری از سیاستمداران در چنین کشورهایی سعی در ایجاد تردید در این موضوع دارند. هنوز شرکتهایی که از مصرف انرژیهای ناپاک در جهان سود میبرند در جهان دانشمندان را به انجام تحقیقاتی ترغیب میکنند که شک و تردید در مورد علل گرمایش زمین ایجاد کند.
کشورها و مناطق زورمند و ثروتمند با عدم رعایت حقابههای دیگر مناطق به تخریب محیط زیست دامن میزنند. ترکیه با بستن سد بر روی آبهای بالا دست دجله و فرات، حیاط طبیعی و اکوسیستم بین النهرین را به خطر میاندازد و به بحران ریزگردها در منطقه بزرگی از ایران و عراق دامن میزند. ثروتمندان مناطق داخلی ایران با قدرت بیشتری که در دستگاه حاکم دارند آب را از شاخههای کارون با تونلهای شماره یک تا بینهایت از کوهرنگ به یزد و اصفهان و قم میبرند و به آب شور خلیج فارس اجازه میدهند تا به جای آب کارون، تا شهر اهواز بالا بیاید. در ایران زمین داران با بهرهبرداری بیرویه از منابع آبهای زیر زمینی که طبق قوانین همین کشور هم متعلق به همه آحاد مردم است، بدون پرداخت حقابه به تخریب منابعی دست میزنند که چند هزارساله است و با این روش بهرهبرداری افت آبهای زیر زمینی غیر قابل جبران خواهد بود. منافع را زمین داران این نسل میبرند و خسارات آن را بیزمینهای این نسل و کل افراد نسل بعد.
اگر فقرا تقاضایشان برای چوب جنگلها عمدتاْ برای سوخت است و نیاز آنان را میتوان با چوبهای درختان کشت شده سریع الرشد نیز پاسخ داد و یا با رساندن منابع دیگر انرژی آنها را از استفاده از چوبها و بوتههای طبیعی باز داشت، اما درخواست ثروتمندان برای چوب از جنبه دیگری است. چوب برای مصارف زیباسازی منازل و ساخت مبلمان و وسایل از درختانی که به دلیل کمیابی، گرانقیمتتر هم هستند، به گونههای کمیابتر فشار وارد میسازد. در مورد گونههای فراوانتری از گونههای درختان جنگلها نیز تخریبهایی به دلیل بهرهبرداری شرکتهای بزرگ چند ملیتی از این درختان و یا حتی قطع درختان و کشت محصولاتی مثل موز و نارگیل و نخل روغنی دیده میشود که در اینجا نیز عمدتاً شرایط بهرهبرداری و تخریب به گونهای است که منافع ظاهری آن به جیب ثروتمندان میرود و منافعی که نصیب فقرا میگردد بسیار ناچیز و احتمالاً در حد کارگری در این مزارع بزرگ، یا کارخانههای چوب بری است.
فصل دوم:
مبانی و شرایط حق انسان بر محیط زیست
مبحث اول:
مبانی حق انسان بر محیط زیست
گفتار اول: مبانی فقهی
الف: قرآن
اسلام به عنوان دینی جهانشمول و جامعنگر، مدعی است که پاسخ گوی نیازهای متغیر انسان در هر عصری است و برای کلیه روابط و شؤون او، دارای قوانین و مقرراتی است. البته این بدان معنا نیست که برای هر موضوع با عنوان خاص و متداول امروزی آن، حکم خاصی را مقرر داشته باشد؛ بلکه کلیات، اصول و قواعدی در اسلام وجود دارد، که میتوان حکم هر موضوع را از آن به دست آورد.یکی از همین موضوعات محیط زیست است. محیط زیست با مفهوم رایج و متداول آن در عصرحاضر، بحثی کاملاً نو و تازه است که نه در اسلام و نه در هیچ مکتب دیگری سابقه نداشته است؛ اما میتوان قواعد و مقررات مورد نیاز آن را از متون دینی استخراج کرد؛ به طوری که میتوان یک مکتب زیست محیطی جامع را ارائه کرد.
خداوند در قرآن کریم میفرمایند:
«ما فَرَّطْنا فِی الْکِتابِ مِنْ شَیءٍ»[۹۲]
یعنی: ما در این کتاب از بیان هیچ چیز فروگذار نکردیم.
در جای دیگر خطاب به پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله میفرمایند:
«وَ نَزَّلْنا عَلَیکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیءٍ»[۹۳]
یعنی: کتابی به سوی تو فرستادیم که بیان کامل هر چیزی در آن هست.
امام صادق(علیهالسلام) نیز بر جامعیت اسلام تأکید کرده و میفرمایند:
خداوند در قرآن هر چیزی را بیان کرده است. به خدا سوگند، چیزی را که مورد نیاز مردم بوده، رها نکرده است، تا کسی نگوید اگر فلان مطلب درست بود، در قرآن نازل میشد. آگاه باشید همه نیازهای بشر را خداوند در آن نازل کرده است.
از امام باقر(علیهالسلام) نیز روایت شده که فرمودند:
خداوند متعال چیزی را که مورد نیاز این امت است، در کتابش فروگذار نکرده است و برای رسولش تبیین نموده است و برای هر چیزی حدّی قرار داده و دلیل روشنی بر آن نهاده است و برای هر کسی که از این حدّ تجاوز کند، حدّ و مجازاتی قرار داده است. بر طبق این آیات و روایات، بخوبی میتوان استدلال کرد که بیان هر چیزی در قرآن هست؛ ولی با توجه به این مطلب، که قرآن یک کتاب تربیتی و انسانسازی است، که برای تکامل فرد و جامعه در همه جنبهه ای معنوی و مادی نازل شده است، روشن میشود که منظور از «همه چیز»، تمام اموری استکه برای هدایت انسان لازم و ضروری است.
به طور قطع، یکی از اموری که زمینهساز سعادت و کمال انسان در دنیا و آخرت است، داشتن محیطی سالم و امن است؛ که انسان بتواند در پناه آن، به تربیت جسم و جان خویش بپردازد و اصولاً یکی از وظایف مهم بشر که حفظ جان است، جز با زیستن در محیطی امن و سالم امکانپذیر نیست. بدین سبب، شرط اولیه داشتن روحی سالم، جسم سالم است و جسم سالم نیز فقط زمانی حاصل میشود که انسان از محیط زیست سالم بهرهمند باشد.
از آنجا که انسان به عنوان جزئی از جهان عظیم خلقت، با مجموعه بزرگی از مخلوقات دیگر، از جمله طبیعت و محیط زیست در ارتباط است، بدیهی است که زندگی شایسته او، در گرو تنظیم مناسب روابط با آنها خواهد بود. اسلام در این باره راهکارهای اساسی ارائه داده است؛ به طوری که میتوان گفت در اسلام، جامعترین دیدگاه و صحیحترین شیوه تعامل با طبیعت و محیط زیست بیان شده است.
با نگاهی به متون دینی ـ و از جمله قرآن کریم ـ میتوان دریافت که محیط زیست و تلاش برای به حفظ و حمایت از آن، برای بهرهمندی بشر از محیط زیستی امن و سالم جهت نیل به کمال، مورد اهتمام اسلام است. آیات متعددی در قرآن بر این مسأله دلالت دارند. این آیات چند دسته هستند که به آنها اشاره میکنیم.
۱. آیاتی از قرآن که محیط زیست را حق همگانی میداند
این دسته از آیات بیان میکنند که خداوند طبیعت و محیط زیست را برای انسان آفریده و انسان حق تصرف و استفاده از آن را دارد و این حق برای همه انسانها در همه زمانها وجود دارد.
خداوند در سوره بقره میفرماید:
«هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الأَْرْضِ جَمِیعاً»[۹۴]
یعنی: و اوست آن (آفرینندهای) که همه آنچه در زمین است برای شما آفرید.
این آیه بهرهبرداری از منابع و منافع زمین را متعلق به همه انسانها، در همه زمانها میداند؛ که باید به طور اصولی و صحیح، در جهت رفع نیازها و رعایت حقوق دیگر انسانها در همه دورهها صورتپذیرد.
در آیه دیگر خداوند میفرماید:
«وَ لَقَدْ مَکَّنّاکُمْ فِی الأَْرْضِ وَ جَعَلْنا لَکُمْ فِیها مَعایشَ»[۹۵]
یعنی: شما را از امکانات زمین بهرهمند ساختیم و وسائل معیشت شما را در آن فراهم کردیم.
این آیه نیز، بیانکننده توانایی و امتیازی است که انسان روی زمین دارد، تا جایی که در آن وسائل زندگی او فراهم شده است. روشن است که داشتن محیط زیستی سالم، جزء اولین حقوق انسان برای زندگی در روی زمین است. بر همین اساس، خداوند نیز، پهنه طبیعت را زیستگاه انسانی قرار داده است.
در آیه ۱۰ سوره الرحمن آمده است:
«وَ الأَْرْضَ وَضَعَها لِلأَْنامِ»[۹۶]
یعنی: و (خداوند) زمین را برای همگان قرار داد.
بر مبنای این آیه کریمه، زمین و محیط زیست آن، حق همگانی است و همه حق دارند از آن بهرهمند شوند. بنابراین، استفاده از این حق، باید به گونهای باشد که امکان استفاده و بهرهبرداری از آن، برای نسل حاضر و نسل های آینده حفظ شود.
نکتهای که باید بدان توجه داشت این است که، هرگاه حقّی برای انسان نسبت به چیزی پدید آید، در مقابل آن تکلیفی نیز خودنمایی خواهد کرد. به عبارت دیگر حق و تکلیف، دو روی یک سکّهاند. اگر استفاده و بهرهبرداری از طبیعت و محیط زیست برای انسان به رسمیت شناخته شده؛ این حق، تکلیفی نیز ایجاد میکند و آن این است که انسان، وظیفه دارد به گونهای از حق خود استفاده کند که به حقوق دیگران لطمهای وارد نکند. بر همین اساس، اگر انسان از محیط زیست استفاده میکند، باید استفاده او، به گونهای باشد که به حقوق دیگران در استفاده از آن خدشهای وارد نشود.
۲. آیاتی از قرآن که آفرینش عناصر محیط زیست را برای انسان میداند
در دستهای از آیات قرآن، خداوند با نام بردن از عناصر محیط زیست، بر آفرینش آنها برای انسان تأکید میکند.