• • • از جمله چالشهای اساسی که در پاسخهای مشارکتکنندگان به وفور نمایان بود، مجهز نبودن کتابخانهها، نبود امکانات کامپیوتری و عدم دسترسی به سایتهای اینترنتی برای اساتید و دانشجویان بوده است. به اعتقاد آنها جهت جوابگویی به مواردی چون(پیاده کردن دروس عملی ) نیاز به تجهیزات و امکانات نرمافزاری و غیره است که از این لحاظ نیز کمبودهای فراوانی از دیدگاه آنها وجود دارد که عملی کردن این موارد نیازمند تخصیص بودجه به این رشته است. همچنین عدم استفاده اساتید از وسایل و ابزار و نرمافزارهای کامپیوتری در تدریس و ارائه دروس و بروز کردن این امکانات و تجهیزات از دیگر مواردی بودند که اکثر دانشجویان در پاسخ به سوالهای باز به آن اشاره کردند.

  ( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

• موارد دیگری که در پاسخ به سوالات بازپاسخ نمایان بود، تاکید افراد به افزایش بازدیدهای علمی و آموزشی در برنامهدرسی و افزایش کارگاهها و سمینارهای علمی مربوط به رشته خودشان بود. همچنین اهداف رشته با نیازهای بازار کار و پرورش نیروی انسانی متخصص مورد نیاز کشور متناسب نبوده و فارغ التحصیلان در مشاغل مرتبط با رشته خود جذب نمیشوند.

فصل پنجم
بحث و نتیجهگیری

۱۳۵ فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری

خلاصه یافته ها :
اهداف دوره در برنامه مصوب رشته مدیریت وبرنامه ریزی آموزشی از دیدگاه دانشجویان واعضای هیات علمی از چه میزان مطلوبیتی برخوردار است؟
سوال اول پژوهش:
جهت پاسخگویی به این سوال ۷ ملاک برای اساتید و دانشجویان در نظر گرفته شده و از طریق پرسشنامه دیدگاه اساتید و دانشجویان در مورد آنها مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به اینکه کیفیت ملاک ها و در نهایت کیفیت عامل به روش ارزش گذاری و با توجه به سطح ارزیابی یعنی مطلوب( ۵>میانگین > 4.2)، نسبتاً مطلوب (۴٫۲>میانگین> 2.6) و نامطلوب (۲٫۶> میانگین > 1) مورد ارزیابی قرار گرفته است و به طور کلی نتیجه این عامل با توجه به این فرایند سطح نامطلوب قرار گرفت و این بیانگر این موضوع است کیفیت عنصر هدف با سطح مطلوب فاصله دارد.
در تبیین این یافته میتوان گفت که شاید بین اهداف واحدهای درسی با اهداف کلی رشته مدیریت و برنامه ریزی آموزشی تناسب و هماهنگی کافی وجود نداشته و یا اهداف سرفصلها به اندازه کافی مبین دانش، مهارت و نگرشی که انتظار میرود دانشجو پس از طی دوره آموزشی به آن دست یابد نیست و همینطور اهداف رشته با تغییرات دانش در حوزه رشته مربوطه تناسب نداشته و با نیازهای بازار کار و پرورش نیروی.

۱۳۶ فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری

انسانی متخصص مورد نیاز کشور متناسب نیست بنابراین بازنگری در اهداف این رشته ضروری به نظر می رسد نتایج تحقیقات عبدی (۱۳۸۴) شفیعی(۱۳۸۴) نشان میدهد که کیفیت برنامه درسی رشته های مورد مطالعهشان در عنصر هدف در سطح متوسطی بوده و با سطح مطلوب فاصله دارد که با نتایج این سوال پژوهشی همخوانی دارند.
نتایج پژوهش یزدانی (۱۳۸۸) نیز نشان میدهد که کیفیت عنصر هدف از نظر اساتید در حد متوسط بوده ولی از نظر دانشجویان در حد مطلوبی قرار ندارد.
آیا بین دیدگاه اساتید و دانشجویان در مورد کیفیت عنصر هدف در برنامه درسی رشته علوم تربیتی(گرایش مدیریت وبرنامه ریزی آموزشی) در دانشگاه های دولتی شهر تهران تفاوت وجود دارد؟
جهت مشخص کردن معناداری تفاوت بین دیدگاه اساتید و دانشجویان در زمینه کیفیت عامل هدف ارائه شده در برنامه درسی رشته علوم تربیتی از t مستقل جهت مقایسه بین دوگروه استفاده شده با توجه به نتایج به دست آمده از جدول (۴-۱-۳) در فصل چهارم به طور کلی تفاوت معنی داری بین دیدگاه اساتید و دانشجویان در مورد کیفیت عامل هدف وجود ندارد. نتایج این سوال پژوهشی با تحقیق شفیعی(۱۳۸۴) همسویی و با تحقیق یزدانی(۱۳۸۸) و عبدی ناهمسویی دارد. در پژوهش عبدی(۱۳۸۴) بین دیدگاه اساتید و دانشجویان تفاوت معنادار بوده و اساتید در زمینه مورد مقایسه کیفیت برنامه درسی رشته را در سطح مطلوبتری نسبت به دانشجویان ارزیابی کرده اند.
سوال دوم پژوهش
محتوای برنامه درسی رشته مدیریت وبرنامه ریزی آموزشی ازدیدگاه دانشجویان واعضای هیات علمی از چه میزان مطلوبیتی برخوردار است؟
جهت پاسخگویی به این سوال۶ ملاک برای اساتید و دانشجویان برای ارزیابی کیفیت عامل مورد نظر انتخاب گردید. نتیجه کلی این سوال از نظر اساتید و ر دانشجویان در سطح نا مطلوب ( ۲٫۶>میانگین> 1) ارزیابی شده است و این بدین معناست که عامل محتوا از مطلوبیت و کیفیتی پایینتر از سطح مطلوب برخوردار است. در تبیین این نتایج میتوان گفت که ممکن است محتوای دروس مفاهیم اصلی و تخصصی مورد نیاز را به

۱۳۷ فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری

دانشجویان ارائه نداده یا این محتوا از تنوع لازم در جهت رفع نیازها و علایق دانشجویان نبوده است. همچنین میتوان به این موضوع اشاره داشت که محتوای رشته به اندازه کافی دانشجویان را برای کسب توانایی و مهارت لازم در رشته مذکور برای بازار کار آماده نمیکند و یا حتی ممکن است این محتوا با نظریهها و یافته های علمی به روز همخوانی لازم را نداشته است، با توجه به این تبیین تغییر و اصلاح این عامل در جهت رسیدن به سطح مطلوب ضروری به نظر میرسد.
در همین راستا شفیعی(۱۳۸۴) اظهار داشته که کیفیت برنامهدرسی رشته آموزش بزرگسالان، در عنصر محتوا در سطح متوسط است. دانشجویان و مدرسان پیشنهاد حذف بعضی دروس و افزایش دروس جدید دیگر مرتبط با رشته تحصیلی آموزش بزرگسالان را دارند.
یافته های وزیری (۱۳۷۸)حاکی از آن است که نظر دانشجویان در جهت اصلاح و بازنگری برنامههای درسی، تغییر محتوای برخی دروس در درجه اول، اهمیت و تغییر نسبت به دروس اصلی و تخصصی و دروس اختیاری و عمومی نسبت به کل برنامه در درجه بعدی قرارگیرد.
علاوه بر این یافته های عبدی(۱۳۸۴) حکایت از آن دارد که که کیفیت برنامه درسی رشته برنامه ریزی درسی در دانشگاههای علامه طباطبایی به ترتیب در عنصر محنوا و ایجاد توانایی تخصصی برنامه درسی، هماهنگی برنامه درسی با تحولات علمی و تخصصی رشته در سطح متوسطی بوده و با سطح مطلوب فاصله دارد. نتایج پژوهش یزدانی(۱۳۸۸) هم نشان میدهد که کیفیت برنامهدرسی رشته برنامه ریزی درسی در حدمتوسط قرار دارد.
آیا بین دیدگاه اساتید و دانشجویان در مورد کیفیت عنصرمحتوا در برنامه درسی رشته علوم تربیتی(گرایش مدیریت وبرنامه ریزی آموزشی) در دانشگاه های دولتی شهر تهران تفاوت وجود دارد؟
جهت مشخص کردن تفاوت بین دیدگاه اساتید و دانشجویان در زمینه کیفیت عامل محتوای برنامه درسی رشته علوم تربیتی از t مستقل برای مقایسه بین دو گروه استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده از جدول(۴-۲-۳) در فصل چهارم به طور کلی تفاوت معنی داری بین دیدگاه اساتید و دانشجویان در مورد کیفیت عامل محتواوجود ندارد. نتایج این سوال پژوهشی با تحقیق شفیعی(۱۳۸۴) همسویی و با تحقیق یزدانی(۱۳۸۸) و عبدی(۱۳۸۴) ناهمسویی دارد. در پژوهش عبدی(۱۳۸۴) بین دیدگاه اساتید و دانشجویان

۱۳۸ فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری