فضای ایجاد شده توسط مختصات شکلی پروکراست

پروکراست رزیجوال^[۴۳]

انحراف یک پیکربندی مختصاتی پروکراست از پیکربندی برآیند

مختصات شکل پروکراست

مختصات لندمارک بعد از روی هم گذاری برای تولید یک شکل کلی از جسم
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

روی هم گذاری پروکراست^[۴۴]

روی هم گذاری یک پیکربندی لندمارکی برای محاسبه‌ی مختصات شکلی

آنالیز انحراف نسبی^[۴۵]

آنالیز PC مختصات شکل پروکراست

شکل

ویژگی‌های هندسی یک جسم که نسبت به مقیاس، چرخش و برگردان غیر متغیر هستند

رگرسیون شکل

رگرسیون چند متغیره‌ی مختصات شکل نسبت به سایر متغیرها

تی پی اس^[۴۶]

یک معادله‌ی درون یاب برای مدل سازی اختلافات بین دو شکل یا محاسبه‌ی شبکه‌ی ناهنجاری

آلومتری

نسبت تغییرات شکلی به اندازه

بایپلات^[۴۷]

یک نمودار منفرد هندسی که دو نمودار پراکندگی را رو یک جفت محور نشان می­دهد

آنالیز پراکندگی^[۴۸]

آنالیزی که تغییرات چند متغیره در یک گروه از داده ­ها مشخص می­ کند

۱-۱۵-روی‌هم‌گذاری^[۴۹]
یکی از مهم‌ترین مسائل در ریخت‌سنجی، مقایسه الگوهای لندمارکی در دو یا بیش از دو نمونه می‌باشد. تامپسون در سال ۱۹۱۷، روش شبکه‌ی تغییرات شکلی را که ساختار کلی یک موجود را به صورت انحراف از شکل اصلی موجود بیان می‌دارد، را پیشنهاد داد. مفهوم این روش بدین صورت بود که شبکه‌ی مختصات کارتزین را روی موجود مرجع قرار داده و از طرق مختلف این تصویر تا جایی که ساختار ثانویه موجود به دست آید، تغییر می‌دهیم. اختلاف بین دو شکل به صورت انحراف از شبکه‌ی روی هم گذاری شده، نشان داده می‌شود. تامپسون این شبکه را به صورت طراحی کرد ولی مشخص نکرد که چه لندمارکهایی باید استفاده شود. بوکستین در ۱۹۷۸ روش آنالیز شبکه‌ی متعامد را توسعه داد. اما این روش به ندرت استفاده می‌شد، تا زمانی که بوکستین در سال ۱۹۸۹ استفاده از روش Thin-plate spline را برای مقایسه‌ی اشکال ارائه نمود. این روش شبکه‌ی ناهنجاری یک موجود را، که الگوهای لندمارکی ترسیم می‌کنند، نسبت به دیگر نمونه‌ها به آسانی به تصویر می‌کشد. یک روش جایگزین برای به کار بردن مدلی که به طور کامل اختلافات بین دو موجود را توصیف می‌کند، استفاده از یک مدل بسیار ساده که به پارامترهای کلی مانند تفاوت در چرخش، برگردان و مقیاس می‌پردازد می‌باشد. در این متد اختلاف در اشکال از طریق تفاوت در جایگاه لندمارک توصیف می‌شود. اختلاف بین اشکال نمونه‌های مورد آزمایش به صورت باقیمانده، بعد ازچرخش، برگردان و مقیاس‌گذاری آنها نشان داده شده و همچنین اشکال نمونه‌ها را هم‌تراز می‌شوند (رولف و اسلایس، ۱۹۹۰).
۱-۱۶- آنالیز پروکراستی تعمیم یافته^[۵۰]
روش GPAتوسط گور۱۹۷۵ پیشنهاد شد. این روش بر پایه‌ی الگوریتم می‌باشد، که همه‌ی نقاط اجسام برگردان شده، مدرج و چرخش داده می‌شود تا جایی که حداقل مربعات تطابقی همه‌ی اجسام نسبت به جسم برآیند اختلاف چندانی نداشته باشد.
۱-۱۷-آلومتری
لارو ماهیان، کوچک‌ترین مهره‌دارانی هستند که قادر به تغذیه‌ی فعال و مستقل می‌باشد (وایزر، ۱۹۹۵). در طی رشد موجودات از جنین تا بلوغ، تغییرات شکلی آنها منجر به تفاوت‌هایی در تنظیم سرعت و رشد نسبی بخش‌های مختلف می‌شود. اندازه و شکل، فاکتورهای تعیین کننده برای گونه‌ها محسوب شده و تکامل ریختی، حداقل در یک راسته، منجر به تغییرات نسبتاً کاملی در اندازه بدن و اندازه‌ی نسبی اندام‌های بدن می‌شود. در بسیاری از گونه‌ها مقدار معینی از تغییرات در اندازه‌ی بدن بالغ‌ها وجود دارد و این تغییرات اغلب با تغییرات غیر متناسب در بعد نسبی اندام‌های بدن همراه می‌باشد، و به عنوان یک نتیجه یعنی شکل همگام با تغییرات اندازهموجود تغییر می‌کند (روسو و همکاران، ۲۰۰۷).تکامل اعضا و تغییرات در ویژگی‌های ریختی به صورت مرحله به مرحله رخ می‌دهد. بنابراین، ضریب رشد نسبی (آلومتری) بخش‌های بدن یک ویژگی عمومی در تکوین ماهی محسوب می‌شود اوسه و وندنبوگارت، ۱۹۹۵).ساختارهای بدن بر اساس اهمیتشان برای عملکردهای زندگی اولیه تکوین می‌یابند (سایمونویک و همکاران، ۱۹۹۹).بنابراین در گونه‌های مختلف فرآیندهای تکوینی ممکن است به صورت قابل ملاحظه‌ای با تغییرات انتوژنتیک در زیستگاه و منابع مورد استفاده در ارتباط باشد (ورد کمپل و بیامیش، ۲۰۰۵).