۲۱

۱۴

۶

۱

۲۱

مقابله با تبعات تمدن

۰

۰

۲

۲

۰

۰

۲

۲

جدول ۵-۵ جدول توافقی کارکردها و سرمشقهای سیاستگذاری
کمک به توسعه و پیشرفت، به طور عمده در سرمشق توسعهگرا و تعریف هنجاری قرار میگیرد. وقتی در سرمشق شریعتگرا باشد (برای مثال بند ۴۳ سند سیاستهای فرهنگی) به مدیریت و توسعه اسلامی و وقتی در سرمشق واقعگرا و تعریف توصیفی (بندهای ۲۱، ۲۸ و ۵۶) باشد به عادات و هنجارهای لازم برای توسعه اشاره میکند. همچنین کمک به توسعه و پیشرفت با تعریف اسنادی (بندهای ۶۶ تا ۶۹) به جنبه های فرهنگی و مصرف فرهنگی توسعه توجه میکند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

آفرینش هنری، به طور عمده منطبق با تعریف اسنادی فرهنگ و سرمشق واقعگراست. در تعریف هنجاری و سرمشق شریعتگرا (بندهای ۹۲ و ۹۳) به طور خاص مربوط به استفاده مذهبی و تبلیغی از کالاهای هنری است. در سرمشق توسعهگرا (بندهای ۷۶ و ۷۸) به توسعه و تجهیر مجتمعها و تاسیسات مورد نیاز برای کالاها و محصولات فرهنگی و هنری اختصاص دارد.
پرورش اندیشه ها و استعدادها با تعریف هنجاری و در سرمشق شریعتگرا به معنای رشد استعدادهای وجودی و فطری انسانی آنچنانکه مذهب تعریف میکند است. اما در تعریف اسنادی، به معنای کمک به خلاقیتهای هنری است. در تعریف توصیفی (بندهای ۱۵، ۱۷، ۱۸ و ۱۹) پرورش استعدادها در معنای تفکر و تعقل و تربیت روحی و جسمی و دیگر امور انسانی است. همچنین در سرمشق توسعهگرا (بندهای ۱ و ۴۰) پرورش اندیشه ها و استعدادها در جهت توسعه و پیشرفت مورد توجه است.
مبارزه با ورود فرهنگهای بیگانه و استقلال ملی، در سرمشق شریعتگرا و سرمشق واقعگرا به نسبت مساوی قرار گرفته است. در سرمشق شریعتگرا، به جنبه های مذهبی و در دیگری به جنبه های عرفی فرهنگ بومی توجه میشود. همین مورد، وقتی در تعریف توصیفی (بندهای ۱۹، ۲۹ و ۸۷) به کار میرود به جنبه های هویتی ملی اشاره میکند.
کمک به تعاملات جهانی، در سرمشق شریعتگرا به ترویج مبانی دینی توجه دارد در حالیکه در سرمشق توصیفی به تعاملات فارغ از ارزشهای درونگروهی با کشورهای دیگر اشاره میکند. همین مورد، در تعریف هنجاری (بندهای ۵۵، ۶۰ و ۱۰۳) تکیه را روی ارزشهای مذهبی و دینی قرار میدهد.
حفظ سنتهای بومی، نیز در تعریف هنجاری و سرمشق شریعتگرا نسبت به وقتی که در تعریف توصیفی و سرمشق واقعگرا باشد، معنای متفاوتی میدهد. این مورد در تعریف توصیفی (بندهای ۱۴، ۵۱ و ۸۷) به زبان فارسی و فرهنگهای اقوام اشاره میکند.
ایجاد هویت و انسجام ملی، به طور عمده در تعریف هنجاری و در سرمشق شریعتگرا قرار میگیرد که معنای واضحی در بر دارد. اما همین مورد، به نسبت کمتر در تعریف توصیفی و سرمشق واقعگرا قرار میگیرد که به معنای در نظر گرفتن جنبه های ملی و عرفی هویت افراد جامعه است.
همگانی کردن و رفع حقوق فرهنگی، همانطور که ملاحظه میشود در تعریف اسنادی و سرمشق واقعگرا بیشتر مورد توجه بوده است. به این معنی که کالاها و محصولات فرهنگی و هنری باید در دسترس همهی افراد جامعه باشد. این مورد در تعریف هنجاری و سرمشق شریعتگرا (بندهای ۳، ۷ و ۲۵) به معنای ترویج و تبلیغ امور دینی و مذهبی است. در سرمشق توسعهگرا (بندهای ۷۶ تا ۷۸) منظور از همگانی کردن، توسعه و گسترش تجهیزات و تاسیسات و زیربناهای فرهنگی و هنری است.
حفظ تنوع فرهنگی و دموکراسی فرهنگی، چه در تعریف هنجاری و چه در تعریف توصیفی و همچنین چه در سرمشق شریعتگرا و چه در سرمشق واقعگرا به معنای در نظر گرفتن تکثر و تنوع آرا و هنجارها و سبکهای زندگی است. با این توضیح که در حالت هنجاری و شریعتگرا (بند ۷)، گر چه سیاست کلی، تبلیغ و ترویج امور دینی و هنجارهای متناسب با آن است، اما توصیه میشود که تنوع فعالیتهای فرهنگی و آزادیهای مشروع در چارچوب شرع در نظر گرفته شود.
حفظ نظام و ایجاد مشروعیت هم به طور کامل در تعریف هنجاری و در سرمشق شریعتگرا قرار دارد که این با توجه به مبانی ارزشهای و اصول نظام جمهوری اسلامی ایران این مورد قابل توضیح است.
همچنین تطهیر فضای عمومی و اصلاح جامعه به طور عمده در سرمشق شریعتگرا و تعریف هنجاری قرار گرفته است. این مورد وقتی در تعریف توصیفی (بندهای ۳۰ و ۴۲) باشد دربارهی اهمیت عوامل و زمینه های اجتماعی در بر طرف کردن اخلاقهای ناپسند اجتماعی خواهد بود. همچنین در سرمشق واقعگرا (بندهای ۴۸ تا ۵۰) به ناهنجاریهای اجتماعی تاکید خواهد کرد.
تربیت عمومی و اجتماعی کردن، نیز به طور عمده در تعریف هنجاری و سرمشق شریعتگرا قرار دارد. این مورد اگر در تعریف توصیفی و سرمشق واقعگرا (بندهای ۱۳، ۲۰ و ۲۸) بیاید به بر طرف کردن عادات مذموم و یا ترویج عادات و هنجارهای مناسب اجتماعی اختصاص مییابد.
مقابله با تبعات تمدن، آنچنانکه انتظار میرود در تعریف اسنادی قرار دارد که به معنای ایجاد فرصتها و زمینه های مصرف فرهنگی برای پر کردن اوقات فراغت گروه های مختلف جمعیتی است.

۵-۷- اعتبار^[۴۰]

آنچه از اعتبار در روش تحقیق مراد میشود، به طور خاص مربوط به ابزار سنجش است و اینکه آیا ابزار، صلاحیت و قابلیت اندازه گیری چیزی را که میخواهیم دارد یا نه؟ از این لحاظ میتوان در چند بخش راجع به اعتبار صحبت کرد.
اول – باید توجه کرد که جامعهی آماری انتخاب شده متناسب با عنوان تحقیق باشد. با توجه به عنوان این تحقیق که سیاستهای فرهنگی کنونی ایران را مد نظر دارد، نباید جامعهی آماری انتخاب شده، سیاستهای منسوخ یا قدیمی را در دستور کار قرار دهد. در این تحقیق، جامعهی آماری متناسب با موضوع انتخاب شده است.
دوم – باید کار تجزیه سوال به گونهای باشد که در نهایت همهی ابعاد موضوع مورد نظر سنجیده شود. برای این منظور، مطالعه دقیق ادبیات موضوع و همچنین کمک دیگر محققان و صاحبنظران کمک میکند. در این تحقیق با مطالعه ادبیات موضوع، در نهایت هشت متغیر انتخاب شده تا ابعاد مختلف سیاستهای فرهنگی را بررسی کند. به این شیوه، اعتبار محتوا گفته میشود و هولستی میگوید اگر هدف پژوهش توصیف محض باشد، معمولا اعتبار محتوا کافی است (هولستی؛ ۲۲۱).
سوم – پس از دقت در دو مورد اول و پس از بدست آوردن نتایج، میتوان نتایج را با معیارهای جا افتاده و انتظارات قبلی تطبیق داد. در این تحقیق، با توجه به اینکه سیاست فرهنگی بخشی از کارکرد نظام سیاسی مستقر است، و نظام جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر مبانی و ارزشهای اسلامی تشکیل شده، در نهایت سیاستهای فرهنگی نیز در این چارچوب خواهد بود. بنابراین نتایج بدست آمده نباید خارج از این چارچوب باشد.

۵-۸- پایایی^[۴۱]

منظور از پایایی این است که ببینیم آیا ابزار سنجش دارای ویژگی تکرارپذیری هست یا نه؟ یعنی در صورت تکرار عملیات تحقیق میتوان به نتیجه مشابهی رسید؟ به بیان دیگر اگر خصیصه مورد نظر را با همان روش تحت شرایط مشابه بیش از یک بار اندازه گیری کنیم، نتایج تا چه حد مشابه خواهند بود (ساروخانی؛ ۲۸۸). در تحلیل محتوا، کدگذاری میتواند منشا ناپایایی باشد. چرا که کدگذاران مختلف یا کدگذاری در شرایط مختلف، میتواند باعث شود متن یکسانی به طرق مختلف کدگذاری شود.
برآورد پایایی یک کار تحلیل محتوا به چند صورت انجام می‌شود:
اول- محقق و کدگذار یک نفر باشند. در این صورت، کدگذار با یک فاصله زمانی، دو کدگذاری برای داده های تحقیق انجام میدهد و میزان پایایی تحقیق را برآورد میکند
دوم- محققان و کدگذاران دو نفر یا بیشتر هستند که کار تعریف مقوله ها و کدگذاری را انجام میدهد. در این صورت، کدگذاری بین کدگذاران مقایسه میشود و پایایی تحقیق برآورد میشود.
سوم- محققان و کدگذاران به طور جداگانه کار شاخصسازی و کدگذاری را انجام میدهند. در این صورت نیز کدگذاری بین کدگذاران مقایسه میشود و پایایی تحقیق برآورد میشود.
در این تحقیق، محقق و کدگذار یک نفر و نوع اول کدگذاری به کار گرفته شده است. جهت برآورد پایایی، محقق با فاصله زمانی یک ماه، مجددا اقدام به کدگذاری داده ها کرده است.
حجم نمونه برای برآورد پایایی به این ترتیب به دست میآید:
n =  (۵-۱)
N: (تعداد موارد واحدهای محتوا در تحقیق) اندازه جمعیت
P: سطح توافق جمعیت