به نظر می رسد بین مدیریت زمان و عملکرد ادراکی مدیران مدارس دخترانه در مقطع متوسطه رابطه وجود دارد.
به نظر می رسد بین مدیریت زمان و عملکرد انسانی مدیران مدارس دخترانه در مقطع متوسطه رابه وجود دارد.
به نظر میرسد بین مدیریت زمان و متغیرهای زمینه ای همچون” سن و سنوات” رابطه وجود دارد
به نظر می رسد بین دیدگاه های معلمان مدارس نسبت به عملکرد مدیران با متغیرهای زمینه ای همچون “سن و سابقه” رابطه وجود دارد.

سؤالات تحقیق

سؤال اصلی

آیا بین مدیریت زمان و عملکرد مدیران مدارس دخترانه در مقطع متوسطه منطقه ۴ آموزش و پرورش تهران رابطه وجود دارد؟

سؤالات فرعی

۱-آیا بین مدیریت زمان و عملکرد فنی مدیران مدارس دخترانه درمقطع متوسطه رابطه وجود دارد؟
۲-آیا بین مدیریت زمان و عملکرد انسانی مدیران مدارس دخترانه در مقطع متوسطه رابطه وجود دارد؟
۳-آیا بین مدیریت زمان و عملکرد ادراکی مدیران مدارس دخترانه در مقطع متوسطه رابطه وجوددارد؟
۴-آیا بین مدیریت زمان مدیران مدارس و متغیرهای زمینه ای همچون” سن ، سنوات و سابقه مدیریتی” رابطه وجوددارد؟
۵-آیا بین دیدگاه های معلمان مدارس نسبت به عملکرد مدیران با متغیر های زمینه ای آنان همچون” سن و سابقه” رابطه وجوددارد؟

۱-۵-تعریف واژگان تحقیق

۱-۵-۱-تعاریف مفهومی

-مدیر: فردی است که پست سازمانی را اشغال می کند و حداقل مسئول کار یک شخص بوده و دارای اختیاراتی است(بهشتی،۱۳۷۰،ص۸۷۵).
مدیریت^[۳]: فراگرد به کارگیری مؤثر و درست و کارآمد منابع مادی و انسانی بر مبنای یک نظام ارزشی پذیرفته شده است که از طریق برنامه ریزی، سازماندهی، بسیج منابع و امکانات، هدایت و کنترل عملیلت برای دستیابی به اهداف تعیین شده صورت می گیرد(رضائیان،۱۳۸۲،ص۸).

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مدیریت مدرسه^[۴]: عبارت است از یک کوشش تعلیم و تربیتی براساس مقررات با برنامه ریزیهای مناسب و استفاده از مشارکت کارکنان، دانش آموزان و اولیای آنها با بهره گیری از امکانات و ظرفیتهای داخل و خارج از مدرسه، جهت تحقق اهداف مصوب دوره تحصیلی( دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش،۱۳۸۳،ص۱۸۱).
مدیریت آموزشی^[۵]: عبارت است از برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل کلیه امور و فعالیتهای مربوط به آموزش و پرورش(علاقه بند،۱۳۸۲،ص۴۶).
مدیریت زمان: استفاده بهینه از زمان با جدیت و تلتش تمام و اجازه ندادن به دخالت ناروای امور و حادثه ها در جریان برنامه را مدیریت زمان می گویند(نیلی پور،۱۳۸۶،ص۱۰).
عملکرد فنی: انجام درست و صحیح وظایف خاص که لازمه آن ورزیدگی در کاربرد فنون و ابزار ویژه و اثربخشی عملی در رفتار و فعالیت است(علاقه بند،۱۳۸۲،ص۸۸).
عملکرد انسانی و اخلاقی: نحوه کار و ارتباط با مردم، خلق کردن محیطی که در آن مردم برای بیان انتقادات و نظرات و عقایدشان احساس امنیت و راحتی کنند(جاسبی،۱۳۷۹،ص۲۱۱).
عملکرد ادراکی: عمل به نحوی که همه عناصر و اجزای سازمان در جایگاه خود تشکیل دهنده کار و فعالیتهای یک کل واحد احساس شوند(علاقه بند،۱۳۸۲،ص۸۸).

۱-۵-۲-تعاریف عملیاتی

مدیریت زمان: در این تحقیق مدیریت زمان از طریق پرسشنامه استاندارد مدیریت زمان حاوی گویه های چند گزینه ای به شکل طیف لیکرت(مقیمی،۱۳۹۰) در بین مدیران مدارس سنجیده شده است.
عملکرد مدیران: در این پژوهش، عملکرد مدیریتی مدیران که شامل امور اداری، پرورشی، نظارت و آموزشی بوده است در ابعاد زیر شامل عملکرد فنی، انسانی-اخلاقی و ادراکی براساس مقیاسی به همین منظور، از دیدگاه معلمان سنجیده شده است.

فصل دوم

ادبیات و پیشینه پژوهش

۲-۱-مقدمه

تحقق توسعه در هر جامعه ای تا حدود زیادی به پویایی نظام آموزش و پرورش آن جامعه بستگی دارد و پویایی نظام آموزش و پرورش به مدیریت آن وابسته است. مدیر اساس بالندگی و رشد در آموزش و پرورش است و پایه آن ، نوع مدیریتی است که او در مدرسه اتخاذ میکند. یک نوع مهم مدیریت ، مدیریت زمان است . مدیریت بر زمان و فرصتی که مدیر در اختیار دارد و در حال گذر است . مدیران با مدیریت بر زمان خود می توانند عملکرد نظام را به حداکثر اثر بخشی برسانند و به یافته های بیشتری دست پیداکنند.
با توجه به موضوع و اهداف پژوهش مطالب اینفصل در سه قسمت ارائه گردیده است.
در قسمت اول به مدیریت زمان و مطالب مربوط به آن پرداخت هشده است. در قسمت دوم کلیات مدیریت و مدیریت آموزشی و نیاز های مدیران جهت اثربخشی مورد بررسی قرار گرفته است . در قسمت سوم تحقیقات مشابه انجام شده در داخل و خارج کشور مورد بررسی قرار گرفته است.
در انتهای فصل خلاصه و نتیجه گیری از ادبیات بررسی شده ارائه خواهدشد.

قسمت اول

۲-۲-مدیریت زمان

۲-۲-۱-اهمیت مدیریت زمان

برای یک مدیر در سازمان رسیدن به اهداف آن سازمان با کمترین ضایعات و بیشترین تولید و ارائه خدمات در مدت زمان کمتر ، کار مهمتر دیگری را نمی توان برشمرد . رسیدن به این اهداف با استفاده بهینه و مطلوب از امکانات و منابع موجود امکان پذیر می باشد. در صورت عدم دستیابی به این اهداف درسازمانهای اقتصادی و تولیدی ضررهای مادی و مالی پیش بینی میشود که قابل برگشت است. ولی آیا بعد از اجرای یک برنامه آموزشی نامناسب و یامدیریت غیر اثربخش یک مرکزآموزشی ، می توان زمان و عمر طی شده افراد را دوباره برگرداند؟
لوئیس(۱۳۸۱)،معتقداست: درجامعه کنونی که افراد تحت هر گونه فشار هستند ، مدیریت و برنامه ریزی کار آمد زمان فقط یک امر مفید نیست ، بلکه به یک امر ضروری و اجتناب ناپذیر بدل گشته است ، که رسیدن به اهداف زیر به کسب این مهارت بستگی دارد:
۱-دستیابی به اهداف شخصی در زندگی
۲-رسیدن به اهداف در سر موعد تعیین شده
۳-کاری پر ثمر و رضایت بخش بجای کاری پرتنش و بی فایده(ص۹).
زمان ، همیشه به عنوان یک منبع مهم قلمداد شده است . اکثر مردم عادت کرده اندکه اتلاف وقت را بیشتر به گردن دیگران بیاندازند و خودشان را در آن مقصر ندانند . آنها همواره به تجهیزات و لوازم بهتری نیاز دارند ، مردم باید بهتر با هم در ارتباط باشند ، نباید در کار ها وقفه ایجاد کنند و غیره … . افراد از کمبود وقت ، بیشتر به عنوان پوششی استفاده می کنند که فقدان برنامه ریزی یا دور اندیشی ، تاخیرها و فقدان ضرب الاجل های تعیین شده قبلی در کارشان را از نظر دور می دارد . اما واقعیت این است که بشر در یک دنیای آرمانی زندگی نمی کند و بدین ترتیب مجبور است با زمان و دیگر منابعی که در اختیار دارد به بهترین نتایج دستیابد .
سازمان یافته بودن در فضا یا در زمان موضوعی است صرفاً درباره آماده بودن درباره این احساس که نبض کارها را در اختیار دارید ، به طوری که می توانید از همه فرصت هایی که زندگی به شما می دهد و از همه مشکلاتی که در این رهگذر سر راه تان سبز می شود ، به نحو احسن استفاده کنید . وقتی به مهارت های مناسب در مدیریت زمان دست پیدا می کنید ، به جای اینکه مقهور زمان و مشکلات شوید ، آنرا جشن می گیرید و از آن به سود خود استفاده می کنید . می دانید چه چیزی را انتخاب کنید و متمرکز هستید(مورگناسترن،۱۳۸۰،ص۶).
احمدی(۱۳۸۳)به نقل از دراکر معتقد است: « هر کس که نتواند زمان خود را مدیریت کند ، هیچ چیز دیگری را نمی تواند مدیریت کند » به اعتقاد وی رعایت نکات ذیل در مدیریت زمان الزام یاست :
انباشته نکردن کارها
با یک دست دو هندوانه برنداشتن
عدم دخالت در ریزه کاری ها