۶۰۰D3=
۳۹/۱۶ ab
۰۹/۱۸ a
۶۸/۱۵ a
۲۳/۱۶ a
۷۰۰D4=
۰۸/۱۸ a
۰۹/۱۶ b
۰۳/۱۷ a
۶۱/۱۶ a
میانگینهای دارای حروف مشترک در هر ستون اختلاف معنی داری باهم ندارد.
همانطور که قبلاً بیان شد اصولاً مواد فتوسنتزی که در دانه ذخیره می شوند از سه منبع) (Source عمده، فتوسنتز جاری برگ، فتوسنتز جاری قسمت های سبز غیر از برگ و انتقال مواد فتوسنتزی ذخیره شده در سایر اندام های گیاه (منابع ثانویه) تامین می شود (سرمدنیا و کوچکی، ۱۳۷۲) غلاف برگ پرچم و میانگره برگ پرچم در شرایط خشک می تواند به عنوان منابع ثانویه عمل نموده و نقش موثری در انتقال مواد فتوسنتزی به دانه داشته باشد (هاشمی دزفولی، ۱۳۷۷). بیشترین طول میانگره زیرین بالایی سنبله مربوط به تیمار (M2D2) به طول ۵۳/۱۹ سانتیمتر بود که دارای بیشترین میزان شاخص رقابت (۱۹/۱۹) نیز بود وکمترین طول میانگره هم از تیمار (M3D3) به طول ۶۸/۱۵ سانتیمتر به دست آمد که دارای کمترین وزن هزار دانه بود که با نتایج سرمدنیا و کوچکی (۱۳۷۲) ، مطابقت داشت. و به نظر میرسد که دلیل اینکه در تیمار با تراکم ۷۰۰ بوته در متر مربع بیشترین طول میانگره از تیمار شاهد (M1D4) با طول میانگره ۰۸/۱۸ سانتیمتر بدست آمده به دلیل افزایش رقابت درون گونه ای به سبب افزایش تراکم است.
۴-۲-۴: طول سنبله
نتایج تجزیه واریانس صفت طول سنبله نشان داد که هیچیک از منابع تغییرات اثر معنی داری بر این صفت نداشتند (جدول۱۸-۴). و با نتایج ﺗﺤﻘﯿﻘـﺎت ﻫﻤﺎﻧﺘﺮاﻧﺠـﺎن و ﮔـﺮگ(۱۹۸۸)، مغایرت داشت. اما به نظر میرسد که دلیل این امر می تواند این مسئله باشد که اگرچه در این آزمایش سطوح مختلف تراکم اعمال شد اما استفاده از عناصر مغذی (به استثنأ تیمارهای شاهد) باعث ثبات این صفت گردید و بنابراین این صفت تحت تأثیر هیچیک از منابع تغییر قرار نگرفت.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
ﻧﺘـﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻘـﺎت ﻫﻤﺎﻧﺘﺮاﻧﺠـﺎن و ﮔـﺮگ (۱۹۸۸)، ﻧﺸـــﺎن داد ﮐـــﻪ ﻣﺼــﺮف آﻫــﻦ و روی ﻣﻮﺟــﺐ اﻓــﺰاﯾﺶ ﻣﻌﻨــﯽدار ﺗﻌــﺪاد سنبله درﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ، ﻃﻮل سنبله و وزن ﻫﺰار داﻧـﻪ ﮔﻨـﺪم ﺷﺪ. اﯾﻦ ﻣﺤﻘﻘﺎن اﻋﻼم ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﮐـﻪ در اﺛـﺮ ﻣﺼـﺮف اﯾـﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻣﻘﺪار ﮐﻞ ﮐﺮﺑﻮﻫﯿﺪراتﻫﺎ، ﻧﺸﺎﺳﺘﻪ و ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ داﻧﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ و ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﺮﺑﻮﻫﯿـﺪراتﻫـﺎ وزن ﻫـﺰار داﻧﻪ و ﺗﻌﺪاد داﻧﻪ در سنبله ﻧﯿـﺰ اﻓـﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘـﻪ و ﻣﻮﺟـﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد داﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮد. اگرچه اسمید و جینکینسون (۱۹۷۹)، دریافتند که تراکم های بوته بالاتر از حد اپتیمم (مطلوب) ممکن است باعث افزایش تعداد سنبله در واحد سطح شود ولی درعوض می تواند باعث کاهش تعداد سنبله های بارور و وزن دانه در سنبله شود.
جدول۲۱-۴: تجزیه واریانس صفت شاخص سبزینگی (اسپد)
منبع تغییر
درجه آزادی
مجموع مربعات
عددکلروفیل برگ پرچم آبستنی
عددکلروفیل برگ زیرپرچم آبستنی
عددکلروفیل برگ پرچم گلدهی
عددکلروفیل برگ زیرپرچم گلدهی
عددکلروفیل برگ پرچم خروج سنبله
عددکلروفیل برگ زیرپرچم خروج سنبله
تکرار
۲
۱۱/۷۰ ۲۶۱۴/۰
۱۹/۶۰ ۲۲۰۵/۰
۵۴/۱۳ ۷۲۱۵/۰
۱۰/۳۸ ۵۲۹۳/۰
۸۹/۲۳ ۵۷۸۵/۰