ج) نسبت اهرمی: این نسبت از طریق تقسیم کردن جمع‏ بدهیها بر جمع حقوق صاحبان سهام‏ محاسبه می‏شود.این نسبت درصدی از بدهیها را که توسط حقوق صاحبان سهام‏ پوشش داده می‏شود،تعیین می‏کند.

بالا بودن این نسبت ریسک سپرده‏گذاری را افزایش می‏دهد و پایین بودن آن نیز بیانگر بلوکه شدن بخشی از منابع مالی سهامداران‏ و یا عدم موفقیت بانک در جذب سپرده‏ها می‏باشد(وفادار، ۱۳۷۷، ص۶).
د) ترکیب سپرده‏ها: سپرده‏ها مهمترین اقلام تشکیل‏دهنده‏ بخش بدهیها در ترازنامه بانک‌ها می‏باشند. ترکیب سپرده‏ها از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است زیرا مستقیما بر سوداوری بانک تاثیر می‏گذارد.در برخی موارد ممکن است‏ درصد سپرده‏های دیداری(جاری)نسبت به‏ کل سپرده‏ها کاهش یافته و بر حجم‏ سپرده‏های سرمایه‏گذاری کوتاه‏مدت و بلندمدت افزوده شود.نتیجه این روند کاملا مشخص می‏باشد.به هر میزان که‏ سپرده‏های سرمایه‏گذاری افزایش یابند هزینه تامین مالی بانک(هزینه سود پرداختی و جازیه قرض الحسنه)نیز افزایش‏ خواهد یافت.

سپرده‏ها را می‏توان به سه دسته مجانی، ارزان و گران‌قیمت طبقه‏بندی کرد. سپرده‏های‏ مجانی شامل حسابهای جاری و سایر سپرده‏های دیداری، سپرده‏های ارزان‌قیمت‏ شامل سپرده سرمایه‏گذاری کوتاه‌مدت و مشابه و سپرده‏های گران‌قیمت شامل‏ سپرده‏های سرمایه‏گذاری بلندمدت و مشابه‏ می‏باشند(وفادار، ۱۳۷۷، ص۷).
ه) رشد سپرده‏ها: سپرده‏ها منبع اصلی تامین مالی بانک‌ها به منظور اعطای اعتبار است .از این‏رو حسابداران باید تغییرات ماهانه،سالانه و منحنی رشد هریک از انواع سپرده‏ها و همچنین مجموع سپرده‏ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.فرمول محاسبه رشد سپرده‏ها به صورت زیر است:

در تجزیه و تحلیل رشد سپرده‏ها باید به‏ نرخ تورم نیز توجه کرد. بدیهی است حداقل‏ رشد سپرده‏ها باید بیش از نرخ تورم جامعه‏ باشد. در صورتی که نرخ رشد سپرده‏ها کمتر از نرخ تورم باشد، عملا حجم سپرده‏ها با توجه به ارزش واقعی واحد پول کاهش‏ یافته است(وفادار، ۱۳۷۷، ص۷).
و) درصد داراییهای سودآور: یکی از عوامل اصلی در سوداوری‏ بانک‌ها،درصد داراییهایی است که برای بانک‏ درامد ایجاد می‏کند.اگرچه اسکناس و مسکوکات،موجودی نزد بانک‌های دیگر، اموال و تجهیزات و برخی داراییهای دیگر برای انجام عملیات روزمره بانک ضروری‏ می‏باشند،لیکن به‏طور مستقیم در تولید درامد نقشی ندارند.به‏طور کلی در بانک‌هایی‏ که به صورت یکنواخت حجم بالایی از سود را کسب می‏کنند،داراییهای سوداور آنها معادل ۹۵ درصد مجموع داراییهای آنها می‏باشد.در بانک‌هایی که سوداوری آنها پایین تر از حد متعارف است،معمولا داراییهای سوداور آنها کمتر از ۹۰ درصد مجموع داراییهاست.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

توجه صرف یک تحلیلگر به نسبت‏ دارایی سوداور به مجموع داراییها ممکن‏ است به این نتیجه‏گیری بینجامد که‏ مشکلات جدی در سوداوری بانک وجود دارد.حتی اگر این نتیجه‏گیری صحیح باشد. نیاز خواهد بود که عوامل دیگری که آثار پایین بودن نسبت داراییهای سوداور به‏ مجموع داراییها را جبران می‏نماید.در نظر گرفته شود(وفادار، ۱۳۷۷، ص۸).
۲-۷-۳ تجزیه و تحلیل صورت سود و زیان
امروزه تاکید بسیاری بر صورتحساب‏ سود و زیان بانک‌ها وجود دارد،زیرا بانکداران و مقامات قانونی به عنوان اولین‏ محک برای ارزیابی سرمایه مورد نیاز بانک‌ها،بر سوداوری آن توجه می‏کنند(وفادار، ۱۳۷۷، ص۹).
الف) بازده میانگین داراییهای سودآور: یکی از نسبتهای مهم در تجزیه و تحلیل‏ صورتحساب سود و زیان بانک‌ها، نسبت‏ بازده میانگین داراییهای سودآور است. این‏ نسبت از طریق تقسیم کردن درآمد عملیاتی‏(به استثنای سود سپرده قانونی) بر میانگین‏ داراییهای سودآور محاسبه می‏شود.